Шыльда злосці
Увысь трох метраў плот.
А гаспадар –
Ад злосці жонку пабрахаць
Прымусіць.
Не ведае, што і яго аўчар,
Чужога беспрычынна не укусіць.
Я першы раз завулак той “таптаў”;
І шыльдзе, што на браме, не паверыў,
Бо Шарык мяне хвосцікам вітаў,
Чакаў, калі адчынюць госцю дзверы.
Жалеза ляск. Крык
злосны: “Зараз выйду!”
...Было б глухому нават зразумець,
Што той ашчэр, што
пазіраў мне з шыльды,
павінен быў зусім не тут вісець...
1.7.2005 г.
Шыльда злосци
© Copyright: Вацлав Хадосевич, 2014
Свидетельство о публикации №214051200813
Свидетельство о публикации №214051200813
Рецензии