У эвакуацыю
Збіраюся ў эвакуацыю. Складаю ў торбу адзежу ўперамешку з ложамі, відэльцамі, шклянкамі. І думаю пры гэтым, што трэба ўзяць з сабой не толькі самае неабходнае, што бяруць звычайна ў паездкі, а ўсё патрэбнае, што можа спатрэбіцца ў жыцці. Як бы чаго не забыцца.
Зірнула. Атрымалася, я, за адсутнасцю больш падыходнага месца, частку рэчаў склала ва ўнітаз. А туды хтосьці схадзіў. І зараз рэчы плаваюць. А частка, напэўна, сышла ў трубу.
І стала я іх адтуль хуценька выцягваць. Выцягваю і чую, як знізу размаўляюць пра тое, што іх затапіла, трубы засмеціліся, трэба штосьці прадпрымаць.
Памятаю, як я, глыбока засунуўшы руку ў трубу, выцягвала адтуль апошнія рэчы.
- Ну, як там? - чуўся голас унізе, - Праходзіць?
- Здаецца, пачынае праходзіць, - адказаў яму другі голас.
Я ў гэта момант выцягнула апошнюю рэч…
Свидетельство о публикации №214060201516
Ляксандра Зпад Барысава 02.06.2014 18:00 Заявить о нарушении