Сивоня на беларускай мове

Сівоня

 Ў маленькім вясковым статку ўсяго чатырнаццаць кароў і быка няма. І, напэўна таму, увесну, у першыя дні, калі кароў пачынаюць выганяць у поле, каровы ўстройваюць паміж сабой "баі быкоў", каб вызначыць, хто мацней і расставіць прыярытэты.
 Я гэтых баёў не бачыла, калі я прыязджала ўлетку да бабулі, прыярытэты былі ўжо расстаўлены, і кожная карова ведала сваё месца ў статку, ведала, каго трэба баяцца, а каго можна прагнаць з добрага жмутка поплава. Калі якой-небудзь карове здасца, што больш слабая карова пасвіцца на прынаднай траўцы, яна бесцырымонна падыходзіць, чмыхает носам і праганяе суперніцу.
 Найдужэйшай у той час была карова Манькі Дубкінай. Белая, з лёгкім шараватым адценнем, яна атрымала сваю мянушку за сівы колер поўсці - Сівоня
 Сівоня заўсёды хадзіла наперадзе статка, ганарліва падняўшы галаву з прыгожымі рагамі. І куды б яна ні пайшла, увесь статак тупа і паслухмяна цягнуўся за ёй. З ёй было лёгка: каб павярнуць статак, дастаткова было павярнуць Сівоню ў патрэбным кірунку.
 Неяк п'яны гаспадар здуру напаіў карову бражкай, і яна здохла.
 З тых часоў лідара ў вясковым статку больш не было.