Нечаканыя сустрэчы

Нечаканыя сустрэчы
 ***
 Сельскае вяселле гуляла ў апошнія дні жніўня, як і трэба: шырока расстаўленыя сталы ламіліся ад няхітрай, але разнастайнай і смачнай ежы. Сваякі пілі, елі і весяліліся, перыядычна скандуючы "горка" нявесце з жаніхом, якія сядзелі на чале даўжэзнага стала. Дружна спявалі песні, і асабліва папулярнай была песня пра салаўёў, якія спяваюць у "роще калинной". Прычым салаўі гэтыя спявалі не ўсім запар, а спачатку касілі адным вокам, выглядваючы, хто едзе, а потым вырашалі, ці варта дзеля яго дзюба адкрываць. Танчылі. Асабліва старалася адна госця, заўзята танчыла, з гіканнем і віскам, ствараючы ўласцівую ўсім сельскім вяселлям, атмасферу.
 Пасля вяселля ўсе прыезджыя госці пагрузіліся ў аўтобус і паехалі ў горад. Паехалі і мае бацькі, якія таксама гулялі на гэтым вяселлі, прыхапіўшы і нас з сабой, таму што лета скончылася, і прыйшла пара вяртацца ў школу.
 Заўзятая танцорка і ў аўтобусе ўсю дарогу гікала і падскоквала для падтрымкі агульнага святочнага настрою, каб ніхто не забыўся, адкуль яны едуць.
 ***
 Неяк раз я са сваёй сяброўкай Марынай сабраліся ў Баравуху за нейкім навучальным дапаможнікам, які прадаваўся толькі там.
 У тыя часы ў аўтобусах былі ўсталяваны касавыя апараты, якія прадавалі квіткі: кінеш пятачок у шчыліну, павернеш ручку, і атрымлівай квіток. Не памятаю, каб у тыя часы хто-небудзь ездзіў зайцам: людзі не жадалі ганьбіцца з-за пятака. Да таго ж не памятаю, каб я хоць раз праехала, і не было б кантралёра: кантралёры хадзілі ўвесь час.
 І вось селі мы з Марынай у шасцёрку, якая ідзе на Баравуху, купілі квіткі, селі на вольныя месцы і едзем. Я свой квіток у трубачку скруціла, кампактную, як запалка. Сядзім, размаўляем, у акно глядзім. Бачым, над намі - кантралёр, і не проста кантралёр, а тая жанчына, якая гікала і скакала. Я так разгубілася, што працягнула ёй свой квіток, як і быў, у форме запалкі. Яна пакруціла мой квіток, не разгортваючы яго, вярнула мне зваротна, і далей пайшла. А ў маёй галаве ўсё ніяк не магло сумясціцца вясёлае гіканне з такой сур'ёзнай контролерской працай.


Рецензии