Булачка
Па дарозе, з працы ў дзіцячы садок, я купіла для Сашы булачку.
Вось ідзём мы з ім праз двор, лета, вакол дрэвы вялікія зялёныя, сонца свеціць, неба блакітнае… Загледзеўся Саша на штосьці ўгары, а булачку ў руцэ нясе. Тут падбег да яго вялікі бадзяжны сабака і асцярожна выняў булачку з ручкі, потым адбег на бяспечную адлегласць, лёг на зямлю, а булачку паклаў паміж лап, і як быццам пытае:
- Ну, што, будзеце адымаць?
Саша паглядзеў на сабаку са здзіўленнем і крыўдай, і сабраўся, было, заплакаць. Але я яго хутка супакоіла:
- Я табе яшчэ булачку куплю, - сказала яму. - А сабака таксама галодны. Яму таксама трэба штосьці есці.
Булачка на беларускай мове
© Copyright: Варужка Яешня-Тутошня, 2014
Свидетельство о публикации №214061600878
Свидетельство о публикации №214061600878
Рецензии
Такія яны!:)
У мяне засталіся абрывачныя ўспаміны з дзяцінства: я ў вёсцы, бабуля частуе мяне кавалачкам каўбасы, выходжу з каўбасой на вуліцу, да мяне падбягае наша жоўтая сабака Жучка, адбірае ў мяне каўбасу,я равучы вяртаюся ў хату, бабуля дае мне яшчэ кавалак, выходжу на вуліцу, зноў падбягае Жучка і зноў адбірае... А потым бабуля ганяецца за Жучкай з дубцом, а тая хаваецца за хатай.
Нероли Ултарика 26.06.2014 13:03 • Заявить о нарушении
У мяне засталіся абрывачныя ўспаміны з дзяцінства: я ў вёсцы, бабуля частуе мяне кавалачкам каўбасы, выходжу з каўбасой на вуліцу, да мяне падбягае наша жоўтая сабака Жучка, адбірае ў мяне каўбасу,я равучы вяртаюся ў хату, бабуля дае мне яшчэ кавалак, выходжу на вуліцу, зноў падбягае Жучка і зноў адбірае... А потым бабуля ганяецца за Жучкай з дубцом, а тая хаваецца за хатай.
Нероли Ултарика 26.06.2014 13:03 • Заявить о нарушении