Азірніся, незнаёмы мінак
Іду з аднаго супермаркета ў іншы гіпермаркет.
І па дарозе ўзмоцнена спрабую зарыфмаваць дзве, не жадалыя рыфмавацца радкі. Тут мяне хтосьці абганяе і аглядаецца. Я таксама паглядзела. Зусім незнаёмы твар. Ён прывітаўся, я адказала, і ён пашыбаваў наперад.
Я гляджу яму ўслед і думаю: Хто гэта?
І адразу ўспомнілася з далёкага дзяцінства, як мы едзем на летнія вакацыі ў вёску да бабулі. Чысценькія, прыбраныя, у прыгожых басаножках. І ўсё на нас глядзяць. І з усімі абавязкова трэба вітацца. Памятаю, поруч аднаго з хат сядзела трухлявая старушонка. Мы з ёй прывіталіся, а яна паглядзела на нас і спытала сама ў сябе гучна:
- Хто гэта?
І доўга глядзела нам услед…
Азирнися, незнаёмы минак...
© Copyright: Варужка Яешня-Тутошня, 2014
Свидетельство о публикации №214062301153
Свидетельство о публикации №214062301153
Рецензии