Жоўты котяра
***
Я вельмі люблю катоў.
***
За хатамі, на пляцоўцы для шпацыраў, па сцяжынцы бег вялікі прыгожы жоўты кот, важна несучы свой пушысты, як у лісы, хвост. Раптам ён спыніўся і стаў выгінаць дугой спіну.
- Што ты тут надзімаешся? Марш адгэтуль! - сказала жанчына, якая ў гэты момант якраз празодзіла паблізу, махнуўшы на яго торбай.
Кот адразу "садзьмуўся", павярнуўся і ўцёк.
Побач з жанчынай тэпаў маленькі, не больш спотачкі, жыццярадасны сабачка. Ката ён нават не заўважыў, таму што быў захоплены сузіраннем велічэзнай травы. Свет быў асляпляльна цудоўны ў гэтае першае сабачае лета, і ворагаў у яго не было…
- Ведаеш, я катоў не баюся, - сказала жанчына сваёй спадарожніцы. - Ледзь што, я….
Жоуты кацяра
© Copyright: Дарота Баркоуская, 2014
Свидетельство о публикации №214072100909
Свидетельство о публикации №214072100909
Рецензии