Такі ласкавы
Мікола сядзеў, гледзячы ў манітор: падарожнічаў па Тутбаю. Я стаяла пасярод пакоя і грэла рукі аб кубак з кавай, атрымліваючы асалоду ад дзівоснага кававага водара. А Наташка ва ўсю шуравала швабрай і гаварыла без умолку:
- Кот у мяне такі ласкавы, такі ласкавы… У мяне цяпер капітальны рамонт дома завяршаецца. Прыходжу дадому, а майстар мне кажа: "Ты ў мяне адна засталася. Так што я ўсё цяпер хуценька зраблю…". Заходжу я ў спальню. Кладуся на ложак. І ён заходзіць - і прыг на мяне. І так добра стала. А ён ляжыць, звярнуўшыся клубочкам, і вуркоча…
- Хто, майстар вуркоча? - пытаюся.
- Не, я ж кажу, кот. Ён у мяне такі ласкавы…
Таки ласкавы
© Copyright: Дарота Баркоуская, 2014
Свидетельство о публикации №214072401409
Свидетельство о публикации №214072401409
Рецензии