Гэй, Саня!

Гэй, Саня…

                26 ліпеня 2014 гады

…Хадзіла ўчора ў ЦУМ пешшу. 10 кіламетраў - туды, дзесяць - зваротна.  За шкарпэткамі хадзіла. Шкарпэткі, вядома, можна купіць і побач, у кожным гіпермаркеце яны гроздамі па ўсёй гандлёвай зале вісяць. Добра, калі сабе купляеш. А калі не сабе? І 31 памер… Паспрабуй, знайдзі яго там. Стагоддзе будзеш у гэтых гроздах капацца.
І таму я пайшла ў ЦУМ. Маршрут просты: Матусевіча - Пушкіна - Арлоўская, праз парк Сяброўства народаў на Кульман, міма Камароўкі і роднага заводу, праз двары і - у ЦУМ.

…А ў Цуме - дзяўчына за прылаўкам. Ты ёй кажаш, што трэба, а яна тут жа выдае. І капацца нідзе не трэба.

… - Набярыце тут свой пін-код, - кажа прадаўшчыца дзяўчыне, якая стаіць перад мной у чарзе, і паказвае на скрыначку, якая за мной ляжыць.   

Не магу я адступіць назад, паколькі за мной - шчыльна чарга выстраілася, таму я рэзка крочу ўлева, каб прапусціць дзяўчыну для набору гэтага піна. Раблю рэзкі крок ўлева і збіваю з ног дзядка, які як раз праходзіў міма, з кульбай. Так я як раз у кульбу і дагадзіла. Дзядок гнеўна абарачваецца, а я тут пачынаю перад ім прасіць прабачэння, што дзядок усміхнуўся і пайшоў далей.

..Ах, так, шампунь не забыцца… Заходжу ў адпаведны аддзел і кажу:
- Дзяўчына, я ў вас тут шампунь украінскі купляла. Такая чорная бутэлька з зялёнай галінкай.
- Гэта не ў нас, гэта на першым паверсе, - сказала дзяўчына, трохі падумаўшы.

І сапраўды.

Выходжу на вуліцу, потым дастаю з торбы гэты шампунь і чытаю, і ледзь не валюся, так здзівілая.
Ну, тое што ён апынуўся не ўкраінскі, а наш беларускі, гэта дробязі.
Я там выглядзела чароўнае слова ТАА "Белгейтс".
Ці ледзь не Біл Гейтс.
Булачкі ад "red hat" ужо даўно ў нас прадаюцца. А зараз вось, шампунь ад Біла Гейтса…


…Шлях у ЦУМ быў лёгкім і незаўважным. Ішла, як ляцела. А зваротны шлях апынуўся цяжкім. Занадта шмат сонца. Добра, што перыядычна трапляліся цені ад дрэў і дамоў.
.
Калі я ўжо ішла па Матусевіча, у цені каштанаў і ліп, раптам чую за спіной нечы хрыплы голас:

 - Гэй, Саня…

Наперадзе - нікога, як быццам. І толькі ўгледзеўшыся, убачыла я далёка наперадзе пару. Ідуць узяўшыся за рукі. Дзяўчына з вельмі прыгожай фігурай трымае за руку Саню. А Саня ледзь на нагах трымаецца.

Потым яны спыніліся і абярнуліся. І Саня, каб не зваліцца, схапіўся за дзяўчыну, як за ствол дрэва.

Калі я параўнялася з імі, дзяўчына спытала меладычным голасам:
- Будзем чакаць ці пойдзем далей?

Я мінула іх, і не ведаю, што вырашыў Саня.


…І тут я з нудой падумала пра вялікі прамежак, дзе няма ніводнага дрэўца. А калі падышла туды, вялікае воблака знайшло на сонца. Як адмыслова для мяне.

А я ішла і марыла пра фанту вінаградную і пра швэбс журавінавы, якія чакалі мяне дома.

А потым падумала, які швэбс! На дзіцячай пляцоўцы - крыніца з халоднай вадой.
…І доўга і з асалодай мыла я рукі ў крынічнай вадзе а потым доўга і прагна піла крыху пахкую цінай ваду.
Прайдзіце і вы 20 кіламетраў па спякоце, тады вам нават вада з лужыны здасца крынічнай…