Прыйдуць іншыя…
…Прыехаў да Кастуся Пятровіча Міша з той пляцоўкі…
Звычайны малады адмысловец, а размаўляў з ім Касця, як быццам перад ім, прынамсі, прынц Валійскі, урачыста-ненатуральным тонам размаўляў… Напэўна, пачуваўся Пасудзінай Каштоўных Ведаў, якія баяўся расплюхаць неспадзявана. І Мішу таксама лічыў Пасудзінай Іншых Каштоўных Ведаў… І таксама нельга было яго закрануць: Веды могуць расплюхацца незнарок. Вось, і казаў ён таму ўрачыста-ненатуральным тонам…
…Перад самым абедам заходзяць Пятроў з Ігарком, каб усім разам ісці ў сталовую. І вымаўляе Касця ўсё ў тым жа тоне:
- За намі прыйшлі.
І тут я не вытрымала:
- Калі за вамі прыйдуць, - кажу, - гэта будуць зусім іншыя людзі..
І тут усё весела засмяяліся. А Міша смяяўся лепш усіх, вельмі заразліва і весела. Малады адмысловец, усёткі…
Прыйдуць иншыя
© Copyright: Дарота Баркоуская, 2014
Свидетельство о публикации №214072800436
Свидетельство о публикации №214072800436
Рецензии