Пра нацыянализм

Пра нацыяналізм

 Пачуцці гэтыя, любоў ці нянавісць да прадстаўнікоў іншай нацыянальнасці, знаходзяцца на тым жа ўзроўні, дзе і астатнія нашы пачуцці. На ўзроўні, не падуладным розуму. Мы ніколі не зможам растлумачыць нават сабе, чаму мы кагосьці любім, а кагосьці ненавідзім.

 Вучылася са мной у малодшых трох класах Светка, мая цёзка па прозвішчу. Як я яе ненавідзела. Круглатварая, бялявая, з бясколернымі бровамі і вейкамі, з нізкім скошаным ілбом, да таго ж вельмі самаўпэўненая ў сабе. Не магла я на яе глядзець без агіды. Яна мне плаціла тым жа.

 Таксама мы не можам растлумачыць, чаму нам нейкая мова падабаецца. А другая - наадварот, выклікае раздражненне, як толькі яго пачуеш.
 Мне вельмі падабаецца, як гучыць французская, а хтосьці яе трываць не можа, і аддае перавагу нямецкай.
 
 Я заўсёды глядзела на кітайцаў, японцаў, в'етнамцаў, карэйцаў як на іншапланецян. Як на людзей утойлівых і загадкавых, з падвойным дном, і таму чужых і варожых. І якімі б яны ні здаваліся добразычлівымі, там, за гэтай зычлівасцю здавалася непранікальнае падвойнае дно. І хто ведае, што яны там хаваюць: можа быць, атручаны кінжал.

 А, можа, і няма ніякага падвойнага дна, і мне гэта толькі здаецца…

 А пра неграў я ўжо і не кажу.

 Бачыла я неяк здалёк адну негрыцянку. Дзіўная прыгажуня, стройная і прыгожая постаць, каралеўская выправа. І па-руску размаўляе без акцэнту. Як такой не захапляцца бязмежна.

 ...І стаяла я неяк у чарзе на рынку за двума неграмі. Маладыя, самаўпэўненыя, падобныя на апранутых малп. А ўжо смярдзела ад іх, як ад памыйніцы. І ў мне тут пачаў прачынацца расіст.

 Так што, усякае бывае.
 
 ...А неяк раз, калі адзін перуанец настойліва спрабаваў са мной пасябраваць і запрашаў:
 - Прыязджай да мяне ў госці. Я цябе пасялю з адной маёй знаёмай негрыцянкай...

 "Як!!! З негрыцянкай? Ды гэта ж ганьба. Тое ж самае, што ў публічны дом пайсці жыць, ці адразу на панэль!" - так я думала. Ці шматлікія пагадзіліся жыць з неграмі ў адным пакоі ці есці з імі з адной талеркі? Я, асабіста, ні завошта. А хіба гэта не расізм?

 Так што расістка я ўтоеная, паколькі яму няма дзе выявіцца: няма паблізу неграў.


Рецензии