Пра Нільса
Сон
Нільс, у блакітным старадаўнім кафтане і трохкутным капялюшы, спалохаўшыся чагосьці, кінуўся хавацца ў кучу саломы. Праляцеў скрозь яго і, пляснуўшыся на падлогу, паглядзеў угару.
Узвышаўся над ім веерам велізарны венік, а ён сам танчэй самага тоненькага дубчыка гэтага веніка стаіўся пад ім і з жахам глядзіць угару.
Значыць, ён сам не заўважыў, як праляцеўшы па ручцы веніка, паменшыўся на лёце да памеру блыхі.
…Павольна і асцярожна перабіраю салому, раскіданую на падлозе. Спрабую разгледзець там блакітную іскрынку, Нільса, які страціўся.
- Што ты там капаешся? - пытае бабуля.
- Дык, вось, Нільса не магу знайсці. Адны блохі курыныя пад руку трапляюцца…
Пра Нильса
© Copyright: Дарота Баркоуская, 2014
Свидетельство о публикации №214080700834
Свидетельство о публикации №214080700834
Рецензии