У некаторым Садзе Гародзе

У некаторым Садзе Гародзе

                Картинка позаимствована у Алексея Ващука:
                "Поки вивiльги сплять"      http://www.proza.ru/2011/08/06/41

Ў некаторым Садзе Гародзе жыл-быў пажываў, гора не ведаў, Аляксей, Божы Чалавек. І была ў яго жонка, Пчолка Працавітая, ціхая і непрыкметная, яна заўсёды хадзіла за Аляксеем ценем адданым,  і працу ўсю паспявала зрабіць своечасова і неўзаметку, і парадак у іх садзе гародзе панаваў ідэальны. 

І блукаў так Аляксей па сваім садзе гародзе, кідаўся і ўсё ніяк не мог зразумець, чаго ж яму бракуе, бо ўсё добра-цудоўна, а чагосьці бракуе..

І ўзмаліўся ён да Бога:
- О, Пане Божа! Усё ў мяне ёсць. І сад гарод дагледжаны, і жонка прыгажуня Пчолка Працавітая, і шчаслівы я, а чагосьці мне бракуе, чаго і сам не зразумею! Дапамажы, Пане Божа, разабрацца!

І тады прагрукатала з нябёсаў, бліснула маланкай і раздаўся голас чароўна велічна прыгожы:
 - Сына табе бракуе, сын мой!

І тут жа зваліўся на галаву Аляксею Богам дадзены сын. І там на галаве і застаўся. І так яны зараз па садзе і ходзяць. Бацька з сынам на галаве, а за імі - ціхім ценем Пчолка Працавітая.


Версия на украинском языке: http://www.proza.ru/2014/09/23/690
Версия на русском языке: http://www.proza.ru/2014/09/23/695