Итак, Я КарандаШ

Сияющий Шама Ж.
Или КарШипа, Душа,
Шо Ж не вавПлавЩавЕвца.

Тагда Исита Сама,
Кто эта у вас, га, в?
Ах, великаншы вы наш!
Изиду вы взнаетя.

Ах, хвайнота-любота!
Да скиль Ж эци й слава-та?
Да. Нет ХваНиРат.
И Ратуйтя ныма в вас.

Дак, можа, й Гея-та как
Гейша святая?
Вот так-та: Земля,
Багинька й Мама.

Ий дид сам паклаНяйц
Но тока ж паклям взь.
А НЕ Аньке яксь:
Душе ва в вас, самк.

Вот СветлАнка ву нас.
МетЛицКая как бы-к Ш.
А НЕ з МалаХав КурГан
Курицу Ж схапала з.

Так мак-мак зерняТК,
Шо Мы Ль наразБрасВаль.
Нет, этта дурак.
Да. Дурги Ш свята такж.

Шо Ж вы можам знать
Пра тое да сёе.
Пратинга Ш ЖмоГусь
Пративный Конюх.

Да нет! Жмот ты!
Гусь МухаМорСкый.
Бо ж з МорХра да ф храм попСКый.
Вот как ана пляш,
Душа-та ШамШорык.

Так виси ш на бинах.
ДвойСтвен ты Воин.
Вогин? Куда?
Ф тюрма.

Ах, Каранда, Каран
Ты не Дала Ж.

Даля Гриб ваш у скайпе зь.
Не Птица Небес
БлаВасКай.

МорДух из Якш

...а ет душка ж нашя,
ПыньХаська славна
(на фотцы ВасьКИ Й)


Рецензии