Хлусня наадварот

Шмат чытачоў, а я спадяюся што гэта ўсёж-такі, не разумеюць аб чым я баю.
Дарослым адразу раю аднесціся да гэтай казцы, як да вельмі філасофскага тлумачэння чагосці зверх кемліваму. А усім адразу паказваю, гэта нейкая кітайская грамата, гэта першый тэкст які я спачатку пішу з Беларускам колерам роднай мовы.

У Гукалітарыю жіхары зямлі не вераць. Яны звыкліся ўсё рабіць наадварот, а дабро моўчкі. Казка ў гэтым выпадку знікая накшталт гэтай аб літарах. Не кожнаму дадзено самому выбіраць у каго і як верыць. Камусьці нужны Дзед Марозы, камусці Санта-клаусы. Палохае другое калі родные ды і проста выпадкова знаёмые людзі жартаў адзін другога не разумеюць. Здаецца гэта з-за мащклівай хлусні. Патануць магчыма у тлумаченнях і мысляных скокаў.

Напрыклад, як выбірае вучняў з  класнага журнал настаўнік, калі ставіць адзнакі поспіхоў у вучобе? А калі зрабіць скарбонку з зусім розных рэчай, або разнастайных асоб з адзінакавай літарай у пачатку. Ціхонька каожны для сябе гэта можа здрабіць. Вось лепшая маўклівая хітрасць, астатнее ўсё - лухта. Падабраць к адзінаму гуку словы, разныя словы - сапрауднае дабро.

Напрыклад пісменнікі. Яны по умаўчаню абавязаны шмат чытаць. І я гэта раблю, каб надрукаваць гэтую Х-казку. Звяртаюся з павагай да прозаікам, к паэтам і іх галауным героям. Вось бы іх аб'яднать у цвярозай азбуцы. Хамангуэй, Холмс і доктар Ватсан. Хопкінс. Пушкін... Забыў, но ў яго таксама хапала адвагі...
Можна і зусім небачныя на першы погляд лагічныя сувязі атрымліваць. Памятаем кароткі змест, а назвы і аутараў цікавой художественной літературы страчваем.  Напыклад із Пушкіна, хроніка ў апавяданях Белкані.

А ў сучасны час магчыма звярнуца да сумеснай памяці праз кампьютар. Толька трэба быць уважлівым бо там, магчыма, кепскасць. Ведь цікава пішуць у другіх старонках свету. Арабы пішуць з права на лева, кітайцы, японцы па агульнаму разумеючы пішуць у нутар і з верху ў ніз.

Х - можа быть і просто меткай, крыжыкам на карце, дзе схаваны цікавасці.

А еслі ўсё ж такі выкарыстаць пару клікаў па клавіарўре ў абазначынам вышей маўчанне. Пашукаем пісменікаў другіх дзяржаў. Выпадкова атрымалася - Харватыя. А яшчэ магчама выбрать жанр. Ага, ёсць казачнікі. А як там з мянушкамі па бацьку? Няма. Пашукаем на другой чароўнай ветцы дзіцячай інформаціі. Самім адшукаць доказы пад сілу?

Нашоўся Ханс Крістіан, ён хуваецца без псеўданіма. Сэнсым казак  атрімліваецца таксама могуць сбянтэжыцца і хавацца. Вось і я заблытаўся ў думках. А ёсць ящэ тэлебаченне. Там зніклі Хаврошкі і шмат яшчэ якіх звычайных зямлян. Ад туль выскачылі людзі ікс, феш вінкс  і пачалі палохаць кошкамі.

Літару і гук "Х" можна калі жадаецца знайсці ўсюды. Дзеля гэтай мэты непакорны слуга чытачоў шмат чаго яшчэ робіць. Таямніча скажу, спадзяюся на давер зацiкаўнасцi, казкі - гэтаі  жыццёва-бесперапынный грамадзкі штодзённік. І назва, мянушка, прозвішча яму ужо не змяніць "Цвярозая азбука" у Гукалітарыш.

І апошняе на сёння хроніка - сайт без памылак на бесплатном хостінгу яшче у разработке. Но побачыть яго ужо можно, еслі ёсць цятпенне. А дрэнныя і бязглуздыя словы, літары і дажа гукі туды не пройдуць, не пойдуць, бо іх првераюць цвярозыя вартаўнікі гарманічнаго развіцця, а дабро не крыудзіца на праверку, у казку.