Сны в деревне

На Русском и Белорусском.

Предлагаю спеть!

Сейчас приехал я в свою деревню,
она Загольною Слободкою зовётся.
Маленькими стали вдруг деревья,
и «журавлик» старого колодца.

Дедушка и бабушка в землице,
родственники все в других краях.
Папы с мамой старенькие лица
давно уже в морщинах-бороздах.

Луна из звёзд надела ожерелье,
подул весёлый  южный ветерок.
Заквакали лягушки за деревней,
сон нашей хаты преступил порог.

Я снился себе маленьким на печке;
конюшня снилась; верба у пруда.
И лыжи самодельные – дощечки,
от бочки, что использовал тогда.

Двоюродных увидел братьев старших,
сестрёнку, что моложе их была.
И хоть они исчезли в дне вчерашнем, 
о них ведь в сердце память залегла.

Приснилась дочка председателя Оксана,
казалось – что её прекрасней нет.
Любовь пришла наверно очень рано -
тогда мне было только девять лет.

На поле васильковом белый коник, 
как-то познакомились в ночном.
С солью хлеб брал из моей ладони,
благодарно мне кивал потом.
             ***
Вот такие нынче снились сны
в Белорусском маленьком местечке.
И хочется дожить мне до весны,
и посидеть на миленьком крылечке. 


"Сны ў вёсцы"


Аляксандр Мікалаевіч Калеснікаў

Зараз прыехаў я ў сваю вёску,
яна Загольною Слабодка завецца.
Маленькімі сталі раптам дрэвы,
і «жураўлік» старога калодзежа.

Дзядуля і бабуля ў землице,
сваякі ўсе ў іншых краях.
Таты з мамай старэнькія асобы
даўно ўжо ў маршчынах-барозна.

Месяц з зорак апранула карал,
падзьмуў вясёлы паўднёвы ветрык.
Заквакалі жабы за вёскай,
сон нашай хаты пераступіў парог.

Я сніўся сабе маленькім на печы;
стайня снілася; вярба ля сажалкі.
І лыжы самаробныя - дошчачкі,
ад бочкі, што выкарыстаў тады.

Стрыечных ўбачыў братоў старэйшых,
сястрычку, што маладзейшы за іх была.
І хоць яны зніклі ў дне ўчорашнім,
дзесьці ў сэрцы пра іх памяць залегла.

Снілася дачка старшыні Аксана,
здавалася - што самае цудоўнае яе няма.
Каханне прыйшла напэўна вельмі рана -
тады мне было толькі дзевяць гадоў.

На поле Васількова белы конік,
як то пазнаёміліся ў начным.
З соллю хлеб браў з маёй далоні,
і ўдзячна мне ківаў потым.
             ***
Вось такія сягоння сніліся сны
у Беларускім маленькім мястэчку.
І хочацца дажыць мне да вясны,
і пасядзець на міленькая ганку.

12.12.2013 г.