я стаю
на бялюткім полі;
дабрыня мая –
пад парошаю.
дзесьці тут.
не знайду яе.
і не трэба мне
быць харошаю.
мае рукі
як быццам з лёду.
маю жарсць
расцягалі лісы.
я стаю,
абдымаю вінтоўку.
я складаю
сагі і вісы.
пачынае шарэць.
неба з волава.
мне не трэба
зашмат чалавечага.
хай бы так.
гэта здорава.
я стаю на бялюткiм полi
© Copyright: Янина Пинчук, 2016
Свидетельство о публикации №216042701710
Свидетельство о публикации №216042701710
Рецензии