Лiстападаускi шлях

Зноў у сталіцу
Ў прагным прадчуванні;
А вёскі быццам
Дрэмлюць шэрым раннем;
Даўно за спінаю
Застаўся горад мой і дом,
Ляціць, напялася
Стралой дарога за акном;
А ЛЭП – як жораў;
Крупка церушыцца на палях;
Зімовай думай
Ціха абгарнулася зямля:
Але не спіць,
І нат не пазірае лена –
Яна стаілася, як я,
У чаканні хуткіх, белых пераменаў.


Рецензии