Внучка - почемучка

               
                Внучке Еве


       Замучила нас внучка,
       Потому что – почемучка!
      
      -А что это за штучка?-
       Спрашивает внучка,
       Спрашивает внучка,
       Внучка – почемучка.
      -Так это ж наша Жучка!
      
     -А это что за штучка?-
       Распрашивает внучка,
       Распрашивает внучка,
       Внучка – почемучка.
      -Так то на небе тучка.
    
      -А там какая штучка?-
        Недоумевает внучка,
        Недоумевает внучка,
        Внучка – почемучка.
      
       -Отраженье, внучка.
        Вот такая штучка.
        Вот такая штучка
        Внучка – почемучка.
         
       -Какая злая штучка!-
        Обиделась вдруг внучка.
        Обиделась внучка
        Внучка - почемучка.
       -Да это просто щучка,
        Внучка – почемучка.

       -А тут какая штучка?-
        Допытывалась внучка.
        Допытывалась внучка,
        Внучка – почемучка.
       -Девочкина ручка.

       -И это что ли ручка?
        Удивлялась внучка.
        Удивлялась внучка,
         Внучка – почемучка.
        -Ну, да! Дверная ручка.

        -А это что за штучка?-
         Хитрила с нами внучка.
         Хитрила с нами внучка,
         Внучка – почемучка.
        -То перьевая ручка.

        -Поразительная штучка!
         Вокруг одна лишь ручка!-
         Заключила внучка.   
         Заключила внучка,
         Внучка – почемучка.

         И внучка не рисуется,
         А всем интересуется.
         И заявила как-то внучка,
         Внучка - почемучка,что
         Кумир её -Надежда Ручка.
      
         


Рецензии