Басня. на белорусском языке 2

Шмат часу вандраваў ісак.
Аднак жа хопіць- верны знак:
Час кут шукаць, да прыгажэй,
Каб ежа ўсмак, каб спакайней,
Каб справядлівасці- да ўпору
І дабрабыт- не нова слова.
Тут нешта трэба растлумачыць,
Няўжо радзіму ен не бычыць?
Аднак жа здарылася  ліха-
Ісак у свет з’явіўся ціха
Так прыкладна ў сяродке мора.
Адкуль? Нашто? Не ведаў- гора.
Пагараваў, да вандраваць
І думкі ў ціші развіваць.
Вось час прыйшоў і адпачыць,
І дні на месцы палічыць.
Прыйшоў у веску ля ракі,
Угледзіўся ва ўсі бакі.
Гамоняць розныя двары
І быццам клічуць на балі.
Песнь праз заборы так суецца-
Хаяць суседа, ода льецца,
Хоць там і там- усе тыя ж куры,
Каеты, пеўні- баламуты.
І кожнаму наклалі ў вушы-
Ты ў лепшым месцы, моўчкі кушай.
Што ж, усюды моцная рэклама,
Аднак- дзе праўда, без падмана?
Шумліва так- сум у галаве,
А песня ўсе грамчэй ілле.
Сцяміў  ісак- дурны той знак,
Калі гаворка справу губе,
Насупіўся нібы той шпак,
(Падчас рашэнне-боль у зубе)
А потым двінуўся ўбок,
І нават навастрыў свой крок.
Убачыў ен ката сытога,
Што спаў у прытулку для жывелаў.
Тут застануся, бо без толку
Карміць двару пусту жывелку.

Так і мясціны ў мяжах.
У кожнай будзе ода ліцца,
Радзіме ж  кожнай з марай сніцца
Стаць той мясцінай, дзе без зла
Есць справа нават да ката……………………15- 07-2016.