Нугъат

НУГЪАТ

Ляхла жвуван нугъат:
– ГьипІудава, риши?
Ккувигъ жвуван:
– Къаявжжуна гьапІус?
ГъуштІларин:
– Магьа эрмийяра гъюде;
Ккум‘арин:
– Гумхъан ухдимиди;
Хиварин:
– Вуд, вуд, дугъукандакан;
Кюргъярин:
– КІивихъ, кІунив арар;
Мажвгларин:
– Еб эде, Бедюч, вуьра;
ГьепІларин:
– Я бей, нянива?
Ярккарин:
– Жан баж, адашяр аг;
ва гьацира:
– Е реш, гьеле езюхъ эпІюн
...
Табасаран грамматикайин:
– Шуру гъивну кІури, Бедич,
хъял апІуб хай дар гьич...
Табасарандихъ хъа саб нугъат…
Гьарсаб гъулахъ чан хусусиб:
мягьялихъ,
мирасарихъ,
хизандихъ,
гьарсарихъ.
Гьарсарин чаз хас чІал ушвнихъ хъа
чан хъади нугъат успагьи –
ва гьам гъушу,
ва гьам гъюру уьмрарихъ.
Нугъат
гьациб
ширин
шире
айи
жюре
ву,
Табасаран
улмат!


Рецензии