Ты атакуеш раптоўна
І мігам мяне паланяеш,
Смяешся і трыумфуеш -
І шанцаў не пакідаеш;
Няма болей свету навокал,
Ні тлуму няма, ні самоты -
Падступная, нахлынае
Гарачая хваля пяшчоты,
І сэрца плавіць імгненна
Твой вобраз нясцерпна мілы -
Ты слодыч і прадчуванне,
Ты думка, натхненне й сіла...
Не чалавек, а стыхія –
Ласкавае цёплае мора;
Знікае прастора і час,
Губляюца “заўтра” і “ўчора”...
Раблюся бездапаможнай
Пад націскам тайнае зброі –
Неўтаймаванай пяшчоты,
Любові і палкай мроі.
Атака
© Copyright: Янина Пинчук, 2017
Свидетельство о публикации №217100400839
Свидетельство о публикации №217100400839
Рецензии