Вось хмара
Мяккай шэрай коткай
Утульна абхапіла небакрай,
Святло закрыла
Дажджавой фіранкай
І ціха-ціха шэпча: засынай.
Размыты
За акном абрысы гор,
І птушкі задрамалі пад страхою;
Так міла
Ля цябе сядзець
І гладзіць валасы твае рукою.
Імжа на моры,
За акном туман,
У ім гайдаюцца акацыі, мімозы.
Здаецца, хутка
Скончыцца вайна
І застануцца ў мінулым слёзы –
Я веру,
Здолееш перамагчы,
Я веру – неўзабаве акрыяеш.
Пакуль жа
Набірайся сіл;
Так люба назіраць, як засынаеш...
Калыханка
© Copyright: Янина Пинчук, 2017
Свидетельство о публикации №217100500660
Свидетельство о публикации №217100500660
Рецензии