Часам і няма каго аплакваць –
А туга на сэрца камнем ляжа.
Пачуццё – цьмяное, але моцнае.
Так, яно завецца – недасяжнасць.
Лямант, што гучыць да пахавання;
Слёзы – вочы як з’ядае дымам –
Па ўсім, што у жыцці не спраўдзіцца,
Бо дакладна: гэта – немагчыма.
Недасяжнасць
© Copyright: Янина Пинчук, 2017
Свидетельство о публикации №217110901170
Свидетельство о публикации №217110901170
Рецензии