Мой крыж не такі, як твой,
Нясем мы розную службу,
Але, хаця вельмі розных,
Нас крэпка звязала дружба.
Ты як вада, я – полымя.
Мы дзеці розных зямель.
Ты апранаеш рызу.
Я апранаю шынель.
Маю прыстанкам штаб,
А ты – свой храм і алтар.
Маё прызначэнне – воін,
Тваё прызванне – святар.
Ды толькі кожнаму з нас
Нагода ёсць ганарыцца,
Хоць некаму лёс ваяваць,
А некаму Богу маліцца –
Замоў за мяне пару словаў…
А я усю сілу агню
Абрушу на ворага злога
І храм твой - абараню.
Дружба
© Copyright: Янина Пинчук, 2017
Свидетельство о публикации №217111300843
Свидетельство о публикации №217111300843
Рецензии