журацца хмары,
хвалюецца мора,
чайкі пер’е раняюць,
нібыта дакоры,
асыпаецца бэз
і пікіруюць зоры;
што было век таму,
адбывалася ўчора,
будзе гэткім і заўтра,
гады прамінуць –
а жыццё на нулі ўсё:
квітнець не пачнуць
мар і планаў бутоны:
ў зародку памруць;
а ў сметніцу часу
ўсё эскізы лятуць...
жыццё на нулi
© Copyright: Янина Пинчук, 2017
Свидетельство о публикации №217112101076
Свидетельство о публикации №217112101076
Рецензии