От як удостоиф братца пень дубовый

Сёння мы узналы, Господі міj святыj,
Шо і навыть храмы можня узрывать всі.
Вот у нас в Казані ныпослушныj Хаjім:
Ны пускае братьеф ш навытькы j ув хату ж.

Так шо тужно j разом даjмо тому Гаду сь
Ось таку мочалку да з быздзіном с сажко.
Ібо как то – я тут ведь родыфсь азь дажыj.
І хочу занятысь ёгыё шыкарно ж.

Всё бо умещаецц ув понятьті святы j.
В цэркву ж разгільдяев можна прам с цыгарко.
Шо ж родні засраныj к Іссе аж пуднятысь.
Вот жэ Рэрых някыj сус3кавСІК с ХанОМ.

І волынку тяным с всекымы баданьмы.
Нафіга в тюрагу бо во бідных бякыj.
Сам пуджог сібя зе тоj Мань Сур Зіjнатов.
Ны вдавылы падлы зодчого Ільдара.

Так шо мы с наследством быстро розобрамса!
Вот: рымня ты бачыш? На – да вгору лапкы.
І машыныj з 2цыть шухер-мухер сразу с.
Так чы j дідка Ваську зь бралы ув шызарню.

...вот жэ ходыть бабка с твітырком собачым:
Гот той во, ха-ха, хан запалыв нам хату ш


Рецензии