фон жыцця – гэта стома і кроў,
ліхаманкі вечнай атрута,
ды я звыкся жыць на вайне,
быць заўжды да сцяга прыкутым;
я даўно ледзь жывы: а калі
быў здаровым – ужо й не помню;
мне прывычны раны й бінты,
і пражэктараў зыркія промні;
не існуе другога жыцця
і ніякай іншае звычкі,
я імкнуся насустрач смерці
з апантанасцю шалай знічкі.
***
© Copyright: Янина Пинчук, 2017
Свидетельство о публикации №217121101342
Свидетельство о публикации №217121101342
Рецензии