Калі б дрэвы былі паэтамі,
То пра што б нам распавялі?
Пра што скажа дуб старажытны,
Айцец беларускай зямлі?
А што б апяваў светласкуры
Празрысты бярозавы гай?
Пра што ўздыхаюць вербы,
Як сонца кране небакрай?
А што мы пачуць маглі бы
Ад нашых бурштынавых хвой?
Былі б іх радкі прамяністымі
Ці споўненымі журбой?
Пісалі б яны пра аблокі,
Шматлікіх лясных жыхароў,
Альбо пра радасць жыццёвую
Вясной, у час юных дажджоў?
Ды, можа, пачулі б мы скаргу -
Бо мы не даем ім жыць
І нават каханкі юныя
Бяруць на спатканне нажы.
Дрэвы
© Copyright: Янина Пинчук, 2017
Свидетельство о публикации №217122201147
Свидетельство о публикации №217122201147
Рецензии