Не спіцца, бо гукае красавік,
Бо нават цемра дыхае зялёна,
Зязюля недзе, ёй туруе салавей,
І цэлы хор под круглай шапкай клёна;
І вабіць поўня, поле і рака,
І цягнуцца з абдымкамі галіны...
Як тут заснеш? Зусім не калыханку
Спявае мне дзівосны край птушыны!
Збягу, як варажбітка, уначы,
Каб станчыць рытуальны танец,
Сыграць на струнах срэбра над вадой –
На тое рэдка выпадае шанец!..
Красавiцкая ноч
© Copyright: Янина Пинчук, 2018
Свидетельство о публикации №218043001581
Свидетельство о публикации №218043001581
Рецензии