Номингдан бошкалар сузлашга тушди

Омон Матжоннинг «Нега мен?!» достонидан парча
...Хайронман сен узбек деган миллатга,
Ерингни тулдирдинг мараз, иллатга,
Не жавоб айларсан бундай кулфатга,
Кара, пойдеворинг нурашга тушди?
Кани элни яктан этган донолар,
Кани уй файзини тутган момолар,
Кани «Бирлаш! Тиклан!» деган нидолар,
Гафлат огусими ё ошга тушди?!
На шомда ишинг бор, на тонгда ёдинг,
Арок, уйку бупти бор эътикодинг,
Жахон сахнасидан учмокда отинг,
Номингдан бошкалар сузлашга тушди.
Кукда йук Улугбек очган юлдузлар,
Кухна Урганчингни емокда тузлар.
Ер ости ганжларинг бегона кузлар
Излаб, ковлаб, ташиб, гизлашга тушди.
Нечун коралайсан сен уз утмишинг,
Амир хам уз кишинг, хон хам уз кишинг,
Курарманми сенинг униб-усишинг,
Нечун парвоналар оташга тушди?
Бойкаронг котилмиш, Темуринг хунхур,
Мангубердинг зобит, хор, манглайи шур,
Не хароб миллатсан, борми бирон зур,
Устунлар тикланмай кулашга тушди?!
Жаннат Узбекистон, жаннатинг кани,
Шунча мехнат килдинг, мехнатинг кани,
Сигинган, суянган давлатинг кани,
Хар дайди ит сени талашга тушди?
Хеч ким уз молига куёлмас бахр,
Бору йугимизни билмайди дунё,
Хеч кимдан сурамай-нетмай не юхо
Бу юртдан курбонлик ямлашга тушди.
Узинг булсанг эдинг узингга кози,
Хар огир-энгилга булардик рози,
Етти ётлар куйиб носоз тарози,
Оку корангни каж улчашга тушди.
Билганинг-курганинг пахта булибдир,
Аклинг, тафаккуринг ахта булибдир,
Юз сарик, жигаринг сухта булибдир,
Наслинг шажараси бутрашга тушди.
Узин, элин, тилин накд сотган ким у,
Бир танда уч соткин яшагани шу,
Буни шараф билиб нечалар ёху,
Даврондан мукофот тилашга тушди.
Давр деворида Кодирий кони,
Шимолга кулади жануб Чулпони,
Захр ичди биллур жом тутган Усмонинг,
Конли базм сокийни сурашга тушди.
Хуш, бугун-чи, йукми хеч пок тийнат
Ун жойга хатланар сал фаол инсон,
Ким у, хар сукмокка куйиб юз копкон,
Хар йулни ким обдон боглашга тушди?!
Киммиш! Узимизнинг булар палидлар,
Булар узимизнинг абдуллатифлар,
Юлдузлар таъмидан бебахра итлар
Ойни ялок билиб увлашга тушди.
Ким эмиш! Барин гох сотган узингсан,
Бир-бирингни гажиб ётган узингсан,
Ким бош тикласа тош отган узингсан,
Ахир, уз бошинг хам шу тошга тушди.
Келди Махтумкули айтган бир замон,
Унутди «Яхшилик» сузини ёмон,
Обру талашмокда курт билан илон,
Филлар пашша билан савашга тушди.
Илм, бу аслида тангрининг нури,
Хаммага тенг аён эмасдир сири,
Купни олим этиб камчининг зури,
Шогирд устоз билан курашга тушди.
Кимнинг эри каттол, кимнинг аёли,
Шундан бир-бирида эмас хаёли.
Ром этиб уткинчи тулпорнинг ёли,
Купларнинг кузлари уйнашга тушди.
Азиз нимамиз бор аёлдан бошка,
Куйиб булсалар-да ишда, куёшда,
Нечун кирмакдалар яна оташга,
Кандай шармандалик бу бошга тушди?!
Тортилиш кучидан собитдир олам,
Куёш теграсида сайёралар жам,
Аслида мехрдан яралган одам
Бурч юкидан буйин товлашга тушди.
Инсон бир тугилар, кайта тугилмас,
Азал бунёдкори кайта уринмас,
Асли рост нарсалар кайта курилмас,
Ахир, сув бошкаю ут бошка тушди.
Не курдинг Сталин булганда «отанг»,
Не берди довдирбой, парфеъл Никитанг,
Гуё Брежнев хам сенинг уз хатонг,
Тирногингни кимлар ковлашга тушди?!
Руснинг уйига хам кирди дарз, алкаш,
Шунданми режалар, йуллар гох чалкаш,
Шунданми уз жойин ташлаб беоташ,
Кайда иссик курса таркашга тушди.
Умидсиз шайтон деб такрорлаб оят,
Ёлгиз умид билан яшаш жиноят,
Чунки Ёлгон яна тукиб ривоят,
Узин «янгилаш»га, буяшга тушди.
Шунча сабок етар! Узингга ишон!
Уз аклинг, хулосанг, кузингга ишон!
Сунгги бор уз угил-кизингга ишон!
Бугун шулар сени уйлашга тушди!
Асли сендан зуррок кандай киши бор?!
Бугун Сайёрада «Узбек иши» бор!
Хали узбекнинг бир хайкириши бор,
Кара, томирларинг титрашга тушди!
Бузиб сархадларни, говларни олиб,
Бори дунё билан килгил ошнолик,
Йукса, утмишинг хеч курмай рушнолик,
Келажак бир жойни топташга тушди.
Каранг Янгиланиш деган пешани,
Артди у Халк Рухи махкум шишани,
Бугун кайта англаб Азал ишини,
Куплар орка-олдин унглашга тушди.
Замон бир Ленинга кайтсайди, дейман,
«Хаммангиз эркин!» деб айтсайди, дейман,
Планли зулмни отсайди, дейман,
Яна План элни кийнашга тушди!
Азизлар, дустларим, кавму кардошим,
Истикбол не булар, котди-ку бошим,
Кузимга гилтиллаб келмакда ёшим,
Деманг: «Шоир яна йиглашга тушди!»
Шоир жола тукса упинг манглайин,
Унинг хабари бор бир гапдан тайин.
Кимнингки дийдаси котгани сайин,
Билингки, калби хам музлашга тушди!
Шеърдаги тушкунлик дил гавхаридир,
Садаф мавкеи хам денгиз каъридир,
Ким деса: «Бу гаплар мендан наридир!»,
Умрини бошкалар яшашга тушди.
Нега мен бу утга жонни тикамен,
Нега мен бу утни бекор титамен,
Хакнинг дийдорини утдан кутамен,
Узи олов кунглим не гашга тушди?
Истагим, бугунми-эртагами, бас,
Узбекнинг йулими-кулидами, бас,
Юрагим рангида бир не булса бас,
Кунглим шуни факат тилашга тушди.


Рецензии