Чиройли одам

Эртак

Бир бор экан-бир йў; экан, ;адим-;адим замонда, номаълум бир томонда, дунёдаги энг ;унук одам яшаган экан. У шунчалар ;унук, бадбашара эканки, уни кўрган ;ар ;андай одам ундан жирканиб тескари ;араб ўтиб кетаркан. Биро; у ;анчалар кўримсиз бўлгани билан, ;алби шунчалар соф, покиза, чиройли эканки, юрагининг гўзаллигидан дунёдаги жамики чиройли нарсаларни: гулларни, ;ушларни, жониворларни, шунингдек чиройли одамларни жонидан орти; яхши кўраркан.
Кунлардан бир кун Олло; унга дунёдаги энг чиройли ;изни умр йўлдош ;илиб берибди. Зеро у болалигидан: “;ани энди, менинг ёнимда бир умр дунёдаги энг чиройли ;из яшаб ўтса”, деб орзу ;илиб яшаган экан. ;аттоки бу ;а;да беш ва;т намозида ;ам Яратганга илтижо ;илиб сўранган экан... Ни;оят, ўша ;унук йигит бўй етиб, ўзи орзу ;илган дунёдаги энг чиройли ;изга уйланган экан. Улар биргаликда бахтли ;аёт кечириб, бири-биридан гўзал, чиройли, кўркам ў;ил-;изларни вояга етказишибди. Шунда ;унук одам бир умр ўша ўзининг чиройли оила аъзолари орасида яшаб, уларга ўхшаб ни;оятда чиройли, кўркам одам бўлиб кетган экан...
Улар жуда бахтли яшашаркан. Ўттиз йил а;ил, ино; бирга ;аёт кечиришиб, ни;оят, яшаш учун чиройли бир О; сарой ;уришга муваффа; бўлишибди. Биро; бахтли ота-она фарзандларини уйлаб-жойлашда анчагина азият чеккан экан. Зеро, замонлар ўзгариб, одамларнинг феъли кундан-кунга ёмонлашиб, йиллар давомида уларнинг салбий феъл-атвори юзларига уриб, улар тобора ;унуклашиб кетган эканлар. Шу боис эр-хотин бири-биридан чиройли, имонли, эсли-хушли, ибо-хаёли, ме;наткаш, ;алол, ў;имишли, маданиятли, олижаноб фарзандларига чор атрофдан муносиб куёв, келин излаб тополмай анчагина хуноб бўлишган экан.
;иссадан ;исса шулким, кўнгли гўзал, лекин башараси ;унук одам бир куни чиройли бўлиб кетиши мумкин. ;удди шундай: ;ар ;андай одам, у ;анчалик чиройли бўлмасин, агарда ;алби пок, соф бўлмаса, бир куни албатта ;унуклашиб кетиши му;аррардир...


Рецензии