Porosza. Sergiusz Jesienin

tlumaczenie z rosyjskiego na polski,
link do strony rosyjskiego oryginalu:
http://www.stihi-rus.ru/1/Esenin/104.htm

              Porosza*

Jade. Cicho. Czuje dzwony
Pod kopytem w sniegu tuz.
Tylko krzycza szare wrony
Na tej lace w swietle zorz.

Pod niewidkim tlem sie kryje
Las ujety w bajke snu.
Niby sosna ruda szyje
Przyodziala chustka z lnu.

Pochylona jak staruszka
Wspiorla sie na kostur swoj.
Dzieciol kuje twe serduszko
Na twym seku jakby zboj.

Skacze kon i spia rozlogi,
Wali snieg i sciele szal.
Nieskonczony teren drogi
Biegnie biala wstazka w dal.

1914 r.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

* porosza (daw.) — «pierwszy snieg, ponowa». Patrz:
«W poznej jesieni spadl pierwszy sniezek, i wyborna
nadarzyla sie porosza.» Chodz. Pisma II, 216. Zrodlo:
Slownik jezyka polskiego pod. red. Doroszewskiego
https://sjp.pwn.pl/doroszewski/porosza

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

© Copyright: Валентин Валевский, 2010, Стихи.ру
Свидетельство о публикации №110070904783