Блокадные дети ленинграда перевод на белорусский я

 
 Дзеці  страшнай  вайны,
 Гэта  дзеці  блакады.
 Як  быццам  бы  толькі,
 Яны  з  Ленінграда!

 На  Ленінградскай  плошчы,
 У  горадзе  Омску.
 Застылі  рабяты,
 На  векі  і з  бронзы.

 Галодных,  знядужаных,
 З  цягніка  паздымалі.
 Акружаных  вайной,
 Яны  ўсё  позгублялі.

 Крыж -на- крыж закутаны
 Хусткамі  дзеці.
 Як мага  пацяплей,
 Трэба  было адзець  іх.

 Павінна  быць  доўгаю,
 Дзецям  дарога.
 Як  прыме  Сібір іх,
 Не  спытаеш  ні  у  кога.

 Ўзялі з  сабой  тое,
 Ад  сямей  што  засталась.
 Даражэй  за  ўсё,
 Гэта  дзецям  здавалась!

 Любімую  ляльку,
 Прыгарнула   дзяўчынка.
 Аб  родным  тым  куце,
 Будзе  ёй  успамінка.

 Падлетак  жа  скрыпку,
 З  сабой  прыхапіў.
 Хоць  мёрз  ў  кватэры,
 Але ж  не  спаліў!

 Невялікі  хлапчук,
 Ён  з  сабою  павёз.
 Той  чайнік, жывым  яшчэ,
 Ваду,ў  ім нёс.

 Разбіты  свой  горад,
 Яны пакідалі.
 На  змучаных  тварах
 Слязінкі  дрыжалі.

 Прыціснутых  шчыльна
 Ў  паўтаратонкі  кузаў,
 Асцярожна  павезлі
 З  бязцэнным  тым  грузам.

 "Дарогаю  жыцця" ратавалі з вайны,
  Дзе  бомбы  ўзляталі.
  Вакол з  глыбіні.
  Са  ўсёй  сваёй  сілы,
  Шафёр  ў  руль  уцапіўся,
  Вочы  пот  выядаў,
  Ды  па  твару  каціўся!,

  Ад  натугі  такой
  Вочы  з  арбіт  вылязалі.
  Пражэктары  немцаў
  Па  небу  шныралі.

  Хвіліна, другая - машыны віхлялі,
  Палонкамі  чорнымі  дзіркі зеўралі.
  Яшчэ б  дацягнуць,
  Пад  абстрэлам  страшкім.
  Пад  лёд што  зпаўзалі,
  Памагчы  нельга  ім!

  Па  Ладазе,  ноччу
  Наўзгад  іх  вязлі.
  Бязцэнны  той  груз -
  Фонд Вялікай  страны!

  Першы  той  эшалон,
  Что  прыйшоў  з  Ленінграда.
  Амічы  сустракалі  з слязамі ў  вачах.
  Усіх  абдымалі,  як  родных  цалавалі!
  Знядужаных неслі  дамоў  на  руках!

  Блакадных  тых  дзетак,
  Больш  сямнадцаці  тысяч!
  Наш добры спагадлівы Омск  прытуліў!
  Разабралі  ўсіх  людзі,
  Па  кварэрах,  па  хатах.
  Абагрэў, спачуваў, ды  чайком  адпаіў!

  Прыцерлісь,  прыжылісь,
  Ды  роднымі  сталі.
  Блакадныя  дзеці страшэннай  вайны!
  Засталісь  жыць  ў  Омску,
  Ды  сем і  стварылі,
  Калі-небудзь  сняцца ім  страшэнныя  сны...

  21  -  лютага -
  Нема  лепш  падарунка,
  Чым   гваздыкаў  чырвоных,
  На  Сібірскім  снягу!
  Усім  вечная  памяць,
  Ратавалі  што  дзетак!
  І  мы  перад  імі,
  Ўсе  ў  вечным  даўгу !

  январь  2020  года
 
 
 

,