Пачні з сябе, пачні з сябе
І колішнія ветры здзьмуць цябе
Ў вір твайго ж пераканання...
Што ты такі жа, як усе,
Усе, хто ў сэрцы не збярог
Ні роднай мовы, ні каня, ні рыцара яднання...
Пачні з сябе, пачні з сябе
І, мабыць, адрадзіцца зможаш.
Калі не шэптам скажаш ты сабе,
А ў голас! У голас!...
Што існуе народ такі, што існуе,
І беларускім ён завецца!
А ты, а ты - яго ты сын!
І гэтым трэба, трэба ганарыцца!
Прачнiсь
© Copyright: Павел Сэр, 2020
Свидетельство о публикации №220072400905
Свидетельство о публикации №220072400905
Рецензии
Навеяло:
...гадамi у сэрцы заглушиць сваiм не мог...
Юрий Тамистов 15.03.2023 19:50 • Заявить о нарушении
...гадамi у сэрцы заглушиць сваiм не мог...
Юрий Тамистов 15.03.2023 19:50 • Заявить о нарушении