Сабий – къагъанакъ, кесим къарт болуб,
Бир кёб ауурлукъ джюкленди,
Да кёчкюнчюлюк ачыуун джута,
Бу джюрек бир бек дертленди.
Хар ким ачлыкъда, кюч – къарыу болмай,
Джетген тёлюлюсю – урушда,
Эй, бу джарлы халкъ чегиуню чекди,
Хатхусун басыб гурушха.
Кими – джер юйде, кимлери – бауда,
Кими – къум тюзде, ачыкъда,
Къара къыш къысыб, джел – боран уруб,
Да къала – къалдыкъ ачлыкъда.
Алай тирилмей, мадар болмады,
Къатдырдым тайгъан эсими,
Къазакъ кишиден бир балта тилеб,
Да салдым ишге кесими.
Болушлукъ этер эркиши болмай,
Кесим кесими тиредим,
Да эсги баудан, кюреше кетиб,
Бир тыгъырыкъны ишледим.
Топракъбаш юй да уллу байлыкъды,
Бизнича юйсюз – кюнсюзге,
Къызылдехкан эл шахарды дерлай,
Бизнича хариб джерсизге.
Ой, бизден хапар билмез дуния,
Билген – урия джыйынды,
Я Аллах кюч бер! Я Аллах, сакъла!
Бу зорну чекген къыйынды.
1945дж.
Къызылдехканда. Стихи 40-х г. 20в
© Copyright: Исмаил Семенов-Джырчы Сымайыл, 2020
Свидетельство о публикации №220101301566
Свидетельство о публикации №220101301566
Рецензии