Къыйын заманда. Стихи 40-х г. 20в

Ауур джукъугъа сингенча кёзюм,
Болумсуз, онгсуз, сёлешген сёзюм,
Абына - сюрюне бу баргъан ёмюр,
Эй, Аллах, неди энди мен кёрюр?

Атыл, делле да, халкъым атылды,
Чачыл, делле да, мюлкю чачылды,
Джурт, сыйы, малы  - бирден джоюлду,
Хар къыйынлыкъ да бизге къуюлду.

Джетген уланы - къазауат отда,
Артда къалгъаны - бу къумлу джуртда,
Къарачай тилни къазакъгъа бура,
Дыгалас этиб кесин алдыра.

Ачыу кючлебди кёкюреклени,
Палах къатдырды тюз джюреклени,
Хар ёлгенибиз джерин кюсейди,
Хар джаны болгъан джуртун излейди.

Къолум, къалтырай къалам тутады,
Онгдан солуна сёзле тартады,
Ол сёзле ёсе, тизгин болурла,
Тизгинле тола, назму къурурла.

Ол назму бизге шагъатлыкъ этер,
Бизден керти сёз дуниягъа джетер,
Махшар кюн кибик аллай бир кюн келир,
Бу таза халкъгъа баш бошлукъ берир.

Бюгюн а джукъу басханча кёзюм,
Джансызды, ётмейд сёлешген сёзюм...
Кавказ бла миллет - джан бла тёнгек,
Ала бирлешмей тебмез бу джюрек.

1948.
Казахстан.

 


Рецензии