Къайтхан кюн, халкъыма. Стихи 50-х г. 20в

Онтёрт джылны джер тырнакълаб джашагъан,
Джыламукъ бла гырджынны тенг ашагъан,
Сарнайса сен, тау джуртунгу ийнакълай,
Джарлы халкъым, ой  джаралы Къарачай!

Адамларынг Азияда къалдыла,
Джюреклеге кетмез ауруу салдыла,
Къабырларынг-къум тюзледе, сынсызлай,
Уланларынг-къазауатда, ызсызлай.

Ол джыллада джан бергенле къайтмазла,
Тауларына тансыкъ салам айтмазла,
Махар суудан, баурланыб, ичмезле,
Саула этген бу кюулени эштмезле.

Ол джылланы къан ызлары кеберле,
Аллах айтса, уланларынг джетерле,
Сен джырларса тауларынгда, алгъынлай,
Джарлы халкъым, ой джаралы Къарачай!

Ёлгенинге джандет юйню багъышлай,
Сауларынгы джашау джолгъа алгъышлай,
Мен айтханча, джыламугъунг джылтырай,
Айт орайда, ой джаралы Къарачай!

1957. Учкулан.
 


Рецензии