Патиматны ёлгенине. Стихи 80-х г. 20в

*На снимке вторая жена поэта, представительница дворянского рода, 
Байдымат/Патимат Шахым-Гериевна Узденова..


Патиматны ёлгенине...

Эй, Патимат, Юй кёгюрчюн, Джан Къанатым,
Сен кетгенлей келди манга кёр сагъатым,
Мени къалай атыб кетдинг, аямазлай,
Бурулуб да артынга бир къарамазлай.

Юйюр десенг,  ала-суукъ, была-джаш,
Къарт Сымайыл къайры салсын, энди, баш?
Сенсиз бу юй къабыр кибик къаблар болду,
Бауруму ауурлугъун къатлар болду.

Сен кетгенли-санларыма ышыу урду,
Хатху буар, кёкрегимде бушуу  турду,
Аш бармайды да тамагъым буулгъанлай,
Кёз кёрмейди кёз къабагъым джумулгъанлай.

Балаларынг кёл джазаргъа келедиле,
Тёрт бюклениб, джылай-джылай кетедиле,
Бири-бирин аушдура къарайдыла,
Тышдан кёрген керегиме джарайдыла.

Алай ичден мени джакъгъан бушууума,
Санларымы  эмиб баргъан ачыууума,
Да, харибле, къайдан мадар табалсынла,
Болумуму ала къадан билялсынла.

Ай, айтырым бир кёб эди, айталмадым,
Ауруу санга къатылгъанын кёралмадым,
Джумушунгдан къалмагъан энг, билдирмезлей,
Ёлюм санга  тарыгъанын  кёргюзтмезлей.

Ауруйма-деб айтмагъанлай, тынгыладынг,
Джашыртынлай кебининги хазырладынг,
Джукъ сездирмей, ахыр джолгъа чыкъгъан эдинг,
Ол кетиуден да сал болуб къайтхан эдинг.

Джыламаучу кёкреклинги джылатханса,
Тюшюнмеген тюшюнюуюн джаратханса,
Арбазынга ёлюм хауа джайдыргъанса,
Да, юйюнгю босагъасын тайдыргъанса.

Ай, тансыкъма, джан ёзегим, чамларынга,
Манга тепси хазырлаучу къолларынга,
Сенсиз джашау тубан басхан ёзен кибик,
Джатхан джеринг мени тартхан терен кибик.

Хар затынгда сюйюм бар эд, асыл эдинг,
Къарт кёлюмю джумушатхан асыу эдинг,
Менден алгъа къалай кетдинг, ай, Джёбелек!
Сен болмагъан бу дуния  неге керек!?

Эй, бир саным кесилгенча, арсар болдум,
Джокълугъунга ийнаналмай шашар болдум,
Ай, медет-дей,  ёкюне да,  кёз джаш тёге,
Да, джатама  сенсизликни чеге-чеге.

Уллу хакъынг имбашымда, ауур джюклей,
Да къалгъанма ёксюз болуб, къуру джерклей,
Сени орнунгу туугъан тутмаз, туудукъ тутмаз,
Да Сымайыл ол джашауну энди табмаз.

Джокъ кюнюмде излеб, тилеб къыйнамадынг,
Мен саусузда не сан, не джан аямадынг,
Хар ишиме нёгер болуб учдан тутдунг,
Терслигими, топракъ кибик, джута-джутдунг.

Ай, не этейим, айтырыгъым айтылмады,
Бир кетген бла да ызына къайтылмады,
Балаларынг сарнай-сарнай келтирдиле,
Ой, ачыуну теренине эндирдиле.

Ийнаналмай саз бетинги  сууу бла джуудум,
Айыкъсанг-деб къолларынгы бюкдюм, уудум,
Санча-санча, санга къарай, серча турдум,
Ма ол заман дуниягъа сыртны бурдум.

Санга дуа, дарман-дары джарамады,
Ёлюм сени табхан эд да, къайтармады,
Ай, ол менден бар хазнамы къымыб алды,
Да хатхугъа бителмезлей джара салды.

Эй, Патимат, менден алгъа Хакъны кёрдюнг,
Менден алгъа Хакъгъа тюбеб джуаб бердинг,
Халаллыгъынг  базманынгы дженгдирликди -
Аллах  сени дараджагъа миндирликди.

Джашлай келиб, ёксюзлеге джумуш этдинг,
Кёчкюнчюлюк палахланы  чегер-чекдинг,
Джубанч болур алты бала манга бердинг,
Гурт таукъча, юйдегинге къанат кердинг.

Тыйыншлынгча джашатыргъа-табалмадым,
Къулагъынга алтын, накъут тагъалмадым,
Чын сангынга джарашырлай кийдирмедим,
Алай мени бир сёз бла кюйдюрмединг.

Джокъну-джокъча, барны-барча джетишдирдинг,
Сюйюмюнг бла халкъны юйге илешдирдинг,
Сен болгъан джер берекетден тола эди,
Дыккылыкъ  да мелхум кибик  бола эди.

Эй, асыл энг, ашынг-сууунг айтылырлай,
Хар ишингде сенден юлгю алынырлай,
Ай, урулгъан кёгюрчюнюм, джан-ёзюм,
Къармалгъанды  сени кёрмез кёк кёзюм.

Да, ызынгдан тартынмайын кёб джыладым,
Ау къарам бла къабырынгы кёб сыладым,
Дуа эте, уллу Аллахха кёб аралдым,
Да джюрекден къан тамарлай, кёб таралдым.

Кюнден-кюнге джан эрий да, сан чёгеди,
Ахыр деген, ич тартдыра, сырт бюгеди,
Да, хауасын ёлюм манга сездиреди,
Кече сайын сени тюшге келтиреди.

Мен хазырма, джан-къанатым, ёлюм къайтса,
Джан бла джан тюбеширбиз, Аллах айтса,
Суабларынг гюнахынгы дженгер болсун,
Сени джанынг хур къызлагъа нёгер болсун.

1980. Ноябрь.Терезе. КЧР.