Атчабхан таугъа. Стихи 70-х г. 20в

/«Байталчабхан да дейдиле/

Джассыбаш тау, сен тураса,бой бермейин заманнга,
Ёлюм къоркъуу сынамайса, суукъ къарай хар джаннга.

Ненча джигит келген болур кёрюр ючюн, атлана,
Ненча тёлю ётген болур,къудретинге сукълана.

Сен а бузмай сюелесе, джер къарнында - бир ышан,
Аждагъанча керилесе, сейир эте хар инсан.

Билеме мен, ёмюрюнгю неден узун болгъанын,
Сени бу деу тюрсюнюнгю онгмайын нек тургъанын.

Бир ачыугъа бёлюнмеген – олду сени джашатхан,
Бир ёмюрден, бир ёмюрге, чарпытмайын атлатхан.

Эй, не барды сирелгенден джукъ эшитмей, кёрмейин?
Бу дунияда инджилгеннге джюрек джылыу бермейин?

Аджал элтир джан эсем да тиреу болдум азгъаннга,
Сен а ёлмез деу эсенг да ачымадынг тайгъаннга.

Ёлюмсюзлюк неге керек, джюрек тебиб урмаса?
Сен болушхан тиширыу, эр алгъыш этер болмаса?

Кёбле санга сукъланалла «аны кибик болсакъ» – деб,
Санга къарай ахсыналла «аны кибик турсакъ» – деб.

Таймаз таджал сен эсенг да, турушунга сукъланмам,
Джан ачытхан бир кюнюмю,ёмюрюнге бералмам.

Ёлюб кетер мен эсем да, болду джырым, кюуюм да,
Сен а ёлмез деу эсенг да, бирди – кеченг, кюнюнг да.

1971дж. Къызыл-Октябрь.


Рецензии