Белгили джырчы бла сёлеше. Стихи 60-х г. 20в

Сени сёзюнг халкъны кёлюн айтмай эсе,
Сени назмунг джюрекледе къалмай эсе,
Сени джырынг халкъ ауазы болмай эсе,
Аллай джырчы керек тюлдю  Къарачайгъа!

Хар кючлюге кёзбау махдау сала  эсенг,
Аны бла да бетлик аякъ ала эсенг,
Керти сёзню айтыр онгда чола  эсенг,
Аллай джырчы керек тюлдю  Къарачайгъа!

Хар неден да борбай алгъан, абынмагъан,
Не межгитде, не клисада табынмагъан,
Джарлы халкъны ачыуларын сагъынмагъан,
Аллай джырчы керек тюлдю  Къарачайгъа!

Сен кёзбауса, тинин сатыб, бетин атхан,
Зулмучулукъ кёкрегинде орун табхан,
Ётюрюк бла  керти затны башын джабхан,
Аллай джырчы керек тюлдю  Къарачайгъа!

Мен "кёкрекме", тюз айтаса, тюзню сюйген,
Халкъ бла бирге, бир ёртенде, бирге кюйген,
Халкъ бла бирге  тёрт санымы ишде тюйген,
Аллай джырчы керекди – деб, Къарачайгъа!

Сен къалырса  талай джылдан сагъынылмай,
Мен турурма, Къарачайда, унутулмай,
Миллет берир багъабызны, аджашдырмай,
Быллай джырчы керекди – деб, Къарачайгъа!

1960. Черкесск.


Рецензии