Тенгими ёлгенине. Стихи 60-х г. 20в

Тенглик борчуму санга тамамлай, мыдах окъуума сууаб Ия-Сын,
Кеси береди, кеси алады, Аллах хар кимни джашар дуниясын.

Сен менден алгъа келиб дуниягъа, ауушдунг, кетдинг, эй, менден алгъа,
Уллу бушуугъа ачый, къыйнала, этеме сагъыш бу джашау халгъа.

Къаллай джарыкълыкъ бар эди сенде, джаякъ джабдырмай накъырданг, чамынг,
Тутсанг-джыгъа энг, айтсанг-дженге энг, кёлюнг джарыкъ эд, къаты эд санынг.

Джазыу джылланы ахыры болду, ёлюм джайдырды джерге джегенни,
Ой, дунияда не да этер эм, къобаралсам эд бу джерден сени!

Нек бериледи адамгъа туууш, джашаб турургъа джокъ эсе мадар?
Джарыкъ мурат да неге керекди, джетдирмей эсе анга да къадар?

Не хайыр барды келиб кетиуден, нек джаратылыр бу къадар миллет,
Бир Джер юсюнде нек джашау этер, эби келмеген бу къадар уммет?

Аллахды билген муну тахсасын, ол къурагъанды аламны, джанны,
Ол буюргъанды ёлюм ачыуну, джанны чыгъарыб, къатдырыб санны.

Окъудум санга кёз джашлы бола, тепкирин айтыб этдим дууасын,
Джандет табдырыр къанатынг болсун, Къуранны ёзю - гъазиз Ия-Сын.