Акътамакъ роман в стихах 9 глава Айтолгъан
АЙТОЛГЪАН
Айтолгъан ариу барады,
Тенглери бла суу алыб.
Хей!
Аны кёргенлей тюрлю болама,
Бютеу тёнгегим шаушалыб.
Ой, гокга кюннге ачылыр,
Андан джаз нюрю чачылыр.
Хей!
Муну табалмай къалсам а, тенгле,
Хатхума ачы чанчылыр.
Къыз джыйын лахор этеди,
Мен да къарайма аралыб.
Хей!
Сёлешир умут эте эм, алан,
Турмай узакъдан таралыб.
Ой, ишни билген – устады,
Ишни билмеген – бузады.
Хей!
Мени келечим «хапдемез» болду,
Алай бла заман озады.
Байракъны тутхан айгъакъды,
Сюймеклик джолу тайгъакъды.
Хей!
«Иесин» табыб «джер» салынмагъан,
Ой, мени кибик «джайдакъды».
Ол къарамыды сер этген,
Дунияны анга терилтген.
Хей!
Айтолгъан ариу болгъанды, дейме,
Къурч джюрегими эритген.
Ой, эринчекни эр алмаз,
Алса да хазна кёл салмаз.
Хей!
Да бу ариугъа кёл салмазлыкъ а,
Бу дунияда табылмаз.
Айтолгъан ариу кюледи,
Къолуна алыб гёгенни.
Хей!
Туура джауларым келеди, тенгле,
Анга «сюйрелген" дегенни.
Сай суу тенгизге джеталмаз,
Сюймеген насыб табалмаз.
Хей!
Джюрек тартханны мени къолумдан,
Дунияда бир кюч алалмаз.
Джумарыкъ джырлай джырында,
Гуждар сызгъыра эжиуде…
Хей!
Субай бусакъла – аяз ушакъда,
Ол былай чыкъгъан кёзюуде.
Чабыб барыр эм аллына,
Къайтмаз болур эм артына.
Хей!
Ой "ат - къамчиден, эр - намысданды",
Мен адамладан тартына.
Адетге кёре – атлауум,
Тёреге кёре – джашауум.
Хей!
Багъатырладан «юлюш» алалсам,
Кёз къаматыр эд джашнауум.
Айтолгъан ариу барады,
Тенглери бла ойнаша.
Хей!
Аны бир кёрген къала кёреме,
Кёз чыракъ барыб, къараша.
Кёзлеу саркъады тёбеннге –
Чегет кючлеген ёзеннге.
Хей!
Мени сезиуюм ушайды, тенгле,
Аллах сынаугъа бергеннге.
Ой, къызла алай ойнайла,
Джандет къушлача, керилиб.
Хей!
Айтолгъан ариу араларында,
Кёзюнге башха кёрюнюб.
Кирген сагъатда – кийиминг,
Чыкъгъан заманда – акъылынг,
Хей!
Айтолгъанда уа, бу эки зат да,
Табханды, дейме, тамалын.
Сыфаты десенг – кюзгюдю,
Акъылы бла уа – билгичди.
Хей!
Сёлешген сёзю эсде къалырлай,
Акъыл бурурлай – тийгичди.
Кёзлерим анъа тутулгъан,
Сезиуден саным уулгъан.
Хей!
Джуукъ барсам а, солуум чыкъмай,
Болуб къалама буулгъан.
Ол Семенлеге аталса,
Айтыу болур эд зауугъум.
Хей!
Аллах буюруб насыбым тутуб,
Аны бла болур джазыуум.
Ой, кёзде тургъан – джуукъду,
Узакъда къалгъан – суукъду.
Хей!
Муну кесине бура билген а,
Насыб къаласын къурлукъду.
Ой, аны къараб кёргенлей,
Тебеди джюрек безлерим.
Хей!
Теджелген къызла алай къалсынла,
Олду дунияда излерим.
Джюрегинг таргъа тыйылса,
Хатхуну тыкълар ахсыныу.
Хей!
Муну амалтын тёзмезим джокъду,
Излемегенлей джакъсыныу.
Айтолгъан ариу барады,
Суу гёгени бла – къолунда.
Хей!
Ол тохтаб къабар тюртю болсам эд,
Аны джюрюген джолунда.
Ой, бузгъа дертли – джыгъылгъан,
Таргъа ачыулу – тыгъылгъан.
Хей!
Мен да бу къызгъа дертлиме, тенгле -
Болгъанма джандан тагъылгъан.
Анга сёз айтхан – джау кибик,
Къайгъым, сагъышым – тау кибик,
Хей!
Кёралмай къалгъан кюнюмде, тенгле,
Бу эки кёзюм ау кибик.
Хар затха амал табыучу,
Хар ишни джолгъа салыучу,
Хей!
Сары Сымайыл энди болгъанды,
Арсарлыкъ басыб къалыучу.
Эки тукъумда – суукълукъ,
Болалмаз кибик джуукълукъ.
Хей!
Трам къабагъында ийлене, тенгле,
Болгъанма, тейри, тулукълукъ.
Къачырыу бетге джарашмай,
Тукъумла кёзге къарашмай,
Хей!
Эки арада тирелиб къалдым,
Акъылым андан аджашмай.
Намыс бар болса – асыу бар,
Намыс кетгенде – джарсыу бар.
Хей!
Бу тамадала нек эштмейдиле –
Биз экибизге джазыу бар!
Огъургъа тотур табылыр,
Огъурсуз адам къабылыр.
Хей!
Къыз намысына сёз айтханны уа,
Бети бедиш бла джабылыр.
Ой, сырт сагъайдакъ – атарыкъ,
Бел сагъайдагъынг – джасарыкъ.
Хей!
Кимни, нени да бир орну барды –
Болмайыкъ билмей джашарыкъ.
Хар зат орнунда керекди,
Терс джерде болгъан – ирекди.
Хей!
Бу къызны манга Аллах джазгъанды,
Джан шагъатым да – джюрекди.
Ой, мурат этдим, керилдим,
Джылы сёзюне терилдим.
Хей!
Болджал созула, заманым оза,
Джау чыракъ кибик эридим.
Сюнгю къорукъдан джанлаучу,
Ол джетмез джерни марлаучу,
Хей!
Багъатырланы беклик къаласын,
Алаймы «чачса» «мараучу»?
Тукъум къарнашды сакълатхан,
Джохарджаллыны алджатхан.
Хей!
Ол юйленмейин къызны бермейле,
Олду бу ишни асхатхан.
Ой, келлик келин джашнасын,
Майлы тепсиден ашасын.
Хей!
Мени хазнамы бери берсин да,
Сюйгени кибик джашасын!
Оюмсуз джигит – зауаллы,
Оюмлу кёсе – сакъаллы.
Хей!
Къарнашы джангы адет чыгъарыб,
Болгъанды халкъдан «акъыллы».
Тукъум къарнашды оноучу,
Аны акъылын бузуучу.
Хей!
Ол къарнаш деген болгъанды, тейри,
Асыры бурун сугъуучу.
Балчы четенин сакълайды,
Джигит генджасын махдайды,
Хей!
Сюйген адам да, сюйгенин джакълай,
«Къама, кезлик» деб тохдайды.
Тыш адам болса бар эди,
Анга айтырыкъ сёзлерим.
Хей!
Да къарнашына не айтырыкъса,
Манга тюшерик – тёзерим.
Ой, сёз созулса иш турур,
Сюймегенинг да тиш урур.
Хей!
Аны кёрюб да бир башха къыз бла
Юйюр джашауун ким къурур?
«Хагокга къараб – къына сал»,
«Анагъа къараб – къызын ал»,
Хей!
Муну анасы бек айтылады,
Анга ушайды Алтынджал.
Ой, Джолоу Чатда – илячин,
Мийикде уя къурады.
Хей!
Не – кече, не – кюн эсимден кетмей,
Айтолгъан алай турады.
Ой, Бурмамутну доммайы барды,
Алайда чыпчыкъ гюр барды.
Хей!
Бу мени тебген хатхумда, алан,
"Акътамакъ" деген нюр барды.
Семен улуну насыбын,
Джангыз бу болду – къурарыкъ.
Хей!
Ой, «асыл азмаз, генджа арымаз» –
Айтолгъан сёзюн тутарыкъ.
Ой, миз къабджыкъда турмайды,
Тешиб чыгъады, илине.
Хей!
Сюймеклик деген джашырылмайды,
Халиден, кёзден билине.
Ишибиз алгъа барлыкъ эд,
Бу «болджал» джолдан бурулсакъ.
Хей!
«Тил тутулгъанлай, бет «ох» дегенча» –
Агундаладан къутулсакъ.
Сулахат Башы – кириш тау,
Акъсаут болур тюбюнде.
Хей!
Ол да менича тынгысыз болуб,
Мен кёрюнейим тюшюнде.
Айтолгъан ариу къарайды,
Къолан кёзлери сюзюлюб.
Хей!
Хар къарамында бу джюрегими,
Джангы тамыры юзюлюб.
Ариуну кёрюу – асыуду,
Халынга бичим салыуду.
Хей!
Ариулукъ джанны кёкге тартады,
Кёралмагъанлыкъ – джарсыуду.
Ой, «тарх амалтын чарх таяр»,
Къыз ючюн улан джан джояр.
Хей!
Дуния бирден къаршчы чыкъса да,
Сюйгенин атыб ким къояр?
Бир тюрлю ышан – кёлюмде,
Тюрлю ариулукъ – кёзюмде.
Хей!
Айтолгъан ариу сездирген сезиу –
Джанны, тёнгекни ёзюнде.
Ой, чынар десенг – джайылгъан,
Нызы десенг а – къыйылгъан.
Хей!
Аны кёргенли болгъанма, тенгле,
Ашдан – суудан да тыйылгъан.
Махдалмагъан къыз – баштёбен,
Махдалгъан, дейле – эсирик.
Хей!
Таб эсирикден ары эсе да –
Сюйюб чегерме джесирлик.
Сериуюн аяз, Къарт – Джуртдан
Учкулан таба урады.
Хей!
Аны кёргенли хатхумда, тенгле,
Бир тюрлю тюйюм турады.
Мен кёкге ыргъакъ аталсам,
Салкъын булутну алалсам...
Хей!
Аны бу джерден алыб кетерем,
Хауада мекям салалсам.
«Нартны къарты да – арт болмаз»,
«Ёзден дегенинг – бет атмаз».
Хей!
Да кюз артына болджал салгъанды,
Андан ары уа узайтмаз.
«Хуртда сыйдамгъа – эришди»,
Ой, «джулдуз айгъа – кюндешди».
Хей!
Бу арабызгъа кирген а, тенгле,
Антсыз адам бла тенглешди.
«Сый минге тюл да – тиннгеди»,
Тинли адамынг – мингиди.
Хей!
Тинсиз дегенинг – хауан кеминде,
Адам улуну кемиди.
Тёртюнчю джылгъа киргенбиз,
Суууй, джылына, ёртенлей.
Хей!
Семен Къабакъ да бек терс турады,
Керексиз джерге кётенлей.
Кесекле тийсе – тюртюге,
Солуу таралса – къайыннга.
Хей!
Да халал тенгле, не зат джарар да,
Сюймеклик деген къыйыннга?
Айтолгъан ариу алгъанды,
Саяу къолуна гёгенни.
Хей!
Керти кёлюм бла англаялмайма,
Сюймеклик джокъду дегенни.
Ой, Къулакъ Тауда – доммайла,
Уучуну джууукъ къоймайла.
Хей!
Таймайын къараб турсам да, алан,
Кёзлерим андан тоймайла.
Тешикни джауу – тыкъгъычды,
Кюени джауу – къакъгъычды,
Хей!
Агундала уа джаш къызгъа чюйре –
Ол - къарт къызлагъа джабхычды.
Ой, Урум тауда отлау бар,
Сакълаул салыб, тиймезча.
Хей!
Бир сюймегеним хыйнымы этди,
Сюймеклик мени иймезча?
Ташчыда – темир къазыла,
Тифлисде – джазыу джазыла…
Хей!
Келиб узакъдан къараучу болдум,
Суу джоргъа бла, сызыла.
Айтолгъан ариу джырлайды,
Эжиу этелле тенглери.
Хей!
Сыныб кетерлей ингичкедиле,
Аланы чингке беллери.
Къара тауунда гюр барды,
Хазар тенгизде хюр барды.
Хей!
Айтолгъанда уа – тартхан керамат,
Айтыб – айтмазлай нюр барды.
Ой, джёге десенг – джай чагъар,
Эмен чапрагъын кеч атар.
Хей!
Бу Чын Суратны ичинде, тенгле,
Сый чакъырыу бла хынч джатар.
Ауушха чыкъсанг – Маркъагъа,
Ёзенни барсанг – Доммайгъа.
Хей!
Джыйырма бла он джыл джашадым,
Да тюбемедим быллайгъа.
Къыбыла тауну – эмени,
Джонуб салгъанма узгъагъа.
Хей!
Аны кёргенли, къарамаз болдум,
Юч Ёзендеги къызлагъа.
Айтолгъан ариу къарайды,
Булутсуз кёкге сюйюне.
Хей!
Ол къолундагъы гёген болсам эд,
Сормай кирирге юйюне.
Ой, анга дери болгъанла, –
Джел уруб алыб кетгенлей.
Хей!
Аралтыб къойгъан нюрлю тюрсюню –
Джюрек джигиме джетгенлей.
Ой, гыбыт къобуз уулдар,
Тери даурбаз дуулдар.
Хей!
Хар ким кесича таууш этеди –
Сюймеген не да гырылдар.
Маске узакъдан юреди,
Болмай къабарлай къарыуу.
Хей!
«Къутсуз къутлугъа къуурукъ къарар» –
Анданды сёзню барыуу.
Ой, кезлик десенг – къыйыуу,
Къама десенг а – тыйыуу.
Хей!
Сау дунияны джырыб чыкъсанг да,
Болмаз бу къыздан ариуу.
«Ариуда ауруу кёб», – делле,
«Сюймеклик деген – ёт», – делле,
Хей!
«Ол суу ариудан санга не хайыр,
Башынгы алыб кет!» – делле.
Бу муратымы аталмам,
Тутулгъан джюрек къатмайын.
Хей!
Аны амалтын джер джарыр болсам,
Къоймам Джан Джикни табмайын.
Айтолгъан ариу къарайды,
Къолун кёлекге этгенлей.
Хей!
Джюрек ауруум бошларыкъ эди,
Бу Джохарджаллы джетгенлей.
Ой, «сала – сала тургъанынг,
Ала – ала джашау этдирир».
Хей!
Анга айтылгъан сёз хазна, тенгле,
Мени муратха джетдирир.
Игиге махдау джарашыр,
Аман махдаудан аджашыр.
Хей!
Айтолгъан ариу ашхыладанды,
Мен айтханлагъа ойлашыр.
Келечи салыу – адетди,
Адет – джашаугъа тирекди,
Хей!
Ийген келечинг баджаралмаса,
Не зат этерге керекди?
Келечим болду – болумсуз,
Кесим барсам а – орунсуз.
Хей!
Да деу Сымайыл джукъа болгъанды,
Джюреги болуб къоруусуз.
Ариудан «ауруу» алгъаннга,
Бойнуна «хамут» салгъаннга,
Хей!
Халал тенглерим, оноу джокъмуду
Тёрт джыл «къауданны» чалгъаннга?
Ой, Къабхакъ Башы, Къарт – Джуртда,
Джюрегим ары байлана.
Хей!
Генджа тайымы налы ашалды,
Аны ызындан айлана.
Ой, мермер юйле ишлетдим,
Кюмюшден буруу салдырыб.
Хей!
Аллах буюруб бизге аталыр,
Халкъны сейирге къалдырыб.
Ой, «джаллы сюрюу» талансын,
«Гапыналарым» къалансын.
Хей!
Да, хан тукъумум, алтын кекелим,
Манга не деб а чарласын?
Ой, «хап» чыкъмаса, «хир» болмаз,
Сабыр таусхан тёзалмаз.
Хей!
Джохарджаллы бла джазыу байлады,
Ол бауну киши юзалмаз.
Айтолгъан ариу сылайды,
Саяу къолу бла джаягъын.
Хей!
Багъатырлагъа кюеулеб барыб,
Алырмамы бал аягъын?
Джараланнганма, тенглерим,
Аны ол алдыр кёзюнден.
Хей!
Бу къызгъа алай тутулуб къалдым,
Тартына айтхан сёзюнден.
Джилтинни арты от болур,
Темир тыгъылса, тот болур.
Хей!
Айтолгъан манга табылмай къалса,
Ёмюрюм къара чот болур.
«Айда келгеннге – аякъды»,
«Кюнлей келгеннге – таякъды».
Хей!
Да хар кюн сайын былай джюрюсем,
«Таякъ тиери» – айгъакъды.
Ой, не этейим, тенглерим,
Бир тюрлю хауа алгъанма.
Хей!
Джохарджаллыны обур аууна,
Чыкъмазлай тюшюб къалгъанма.
Таугъа таянсам – мийикге,
Пердан джерлесем – кийикге.
Хей!
Джулдуз джарыкъдан мухур салгъанма,
Семен Къабакъгъа кирликге.
Сайлагъанымы – сыйлауду,
Джюрек сырымы – англауду.
Хей!
Тыгъыч салгъанны, халкъда болгъанча,
Чюйре къарам бла джаулауду.
Сары Семенден – келбетим,
Ачыкъ тазады – иннетим.
Хей!
Семен атауул бош тынгылайды –
Олду дуния джандетим.
Джарыгъан кёлде – джарыкълыкъ,
Къарангы кёлде – джазыкълыкъ.
Хей!
Да, бу Джумарыкъ болмагъа эди
Бир болмагъаннга азыкълыкъ.
Айтолгъан ариу ойнайды,
Джохар чачлары бёлюне.
Хей!
Дууадакъ кибик, чыммакъ бойнунда,
Сохуран мынчакъ кёрюне.
Джазлыкъ чебгени дарийден,
Джаулугъу акъсыл джибекден.
Хей!
Джохар эшмеси этекге джете,
Дженг къайырылыб билекден.
Бал чибин балда ёледи,
Сюйген сезиуден кюеди.
Хей!
Трамсемен къабакъ бош кюрешмесин,
Ол – джюрегиме иеди.
Тохана юйле ишлетдим,
Къанджалдан ойма этдириб.
Хей!
Аны Семеннге атамай къоймам,
Бу Юч Ёзенге эштдириб.
Ой, бичен десенг – гелеуге,
Аргъыш десенг а – эменнге.
Хей!
Ариу дегенде – Багъатырлагъа,
Асыл излесенг – Семеннге.
Айтолгъан ариу кюледи,
Бийче къонгурау къагъарлай.
Хей!
Бу бизге келсе болур эд, алан,
Семен Къабагъы чагъарлай.
Мийикни чертдим ёрлерге ,
Генджаны тутдум джерлерге.
Хей!
Айтолгъан ариу – манга джарашыу –
Башха базынмаз излерге.
Хан Семенледе кенгеш бар,
Борбай танытхан дженгеш бар.
Хей!
Айтолгъанны уа кёбле излейле,
Аны амалтын демлеш бар.
Ой, ишим къалды битмейин,
Башымдан сагъыш кетмейин…
Хей!
Муну чуруму – ол суу ариуду,
Къутулуу джокъ ол джетмейин.
Ой, сюйген деген – джаныучу,
Сюймеген андан къаныучу.
Хей!
Аны билгинчи деу аслан эдим,
Излегеними табыучу.
Энди болгъанма – мараучу,
Узакъдан, кенгден къараучу.
Хей!
Мынга термиле кётюрем болсам,
Табалырмамы багъыучу?
Айтолгъан ариу ойнайды,
Тенглери бла тюртюше.
Хей!
Къыз лахору да кенг джайылады,
Накъырда эте, кюлюше.
Кечем кетмейди, сызлатмай,
Кюнюм ётмейди, сакълатмай.
Хей!
Гинасыу бийче сёзюн тутармы,
Къыйынларымы къатлатмай?
Кёб сайлагъанынг – «оу» сайлар,
Сюймеклик кёлню бир байлар.
Хей!
Келген заманда аны юркютген –
Сокъураныб а, кёб ойлар.
Ат солутууу джол тыяр,
Болджалла салыу онг къыяр,
Хей!
Онга барыуну эслеялмасанг,
Къадар, элтир да, сол джыяр.
Ой, солгъа кетиб къалмайын,
Насыбха кишен салмайын,
Хей!
Айтолгъан ариу ышаныр болур,
Сёзлерин артха алмайын.
Кичгине тауну – къыйымы,
Башында – булут тыйымы.
Хей!
Дунияда болгъан бютеу ауруудан,
Джокъду сюйгенден къыйыны.
Айтолгъан ариу барады,
Эштеме табан къагъыуун.
Хей!
Бу къыз къауум а эсге салады,
Гокка таланы чагъыуун.
Аяз къагъады – «джелме» дер,
Къарт – Джурт турады – «элме» дер.
Хей!
Ариу Айтолгъан кетиб барады,
«Сени дуниянг – менме» дер.
Джулдуздан джарыкъ алгъаннга,
Джау чыракъ джарыкъ бермейди.
Хей!
Бир кере муну кёргенни, алан,
Кёзю башханы кёрмейди.
«Къушну уясын джел тарар»,
Ёргедегиге кёз къарар.
Хей!
Халкъны аузунда былай чайкъалсакъ,
Бу къадар бизге не джазар?
Къара парийим сакъласын,
Ой, тору джылкъым отласын.
Хей!
Джандаш Хаджирет, созуб турмайын,
Энтда аузун бир джокъласын.
Адебим – сёзде, саламда,
Болумум – джырда, къаламда.
Хей!
Да мени кибик аны кётюрлюк,
Табаллыкъ тюлдю аламда.
Ол – Адиш тауну гоккасы,
Мен – ол ёсерик таласы.
Хей!
Ким да эслерча джуукъ болгъанды
Биз экибизни арасы.
Айтолгъан ариу атлайды,
Къабхакъ тигине, бёчене.
Хей!
Муну кёргюнчю джашау эте эм,
Энди къалгъанма кечине.
Кёкрекни сезиу чарпханлай,
Муратым кёкге тарханлай.
Хей!
Аны кёргенли болгъанма, тенгле,
Кёзледен ауну атханлай.
Сюймеген турсун сёлеше,
Аман тенг къалсын эрише.
Хей!
Мен Айтолгъанны энчи этгенме,
Джюрегим бла келише.
Мыджджыгъан тери тилинмез,
Морт тартхан ыргъакъ илинмез.
Хей!
Быллай сезиуню сезмегенлеге,
Сюймеклик деген билинмез.
Ой, боза джыккыр къайнайды,
Сыра гёгенде ойнайды.
Хей!
Семен Къабакъ да, кыскынык кириб,
Манга къызланы сайлайды.
Ой, сайлаучула сау болсун!
Джашар джерлери тау болсун!
Хей!
Мен табарымы табханма, алан,
Терс чыгъарыкъ да джау болсун.
Ариу Айтолгъан барады,
Бетинден нюрюн тёкгенлей.
Хей!
Узакъдан къараб турама, тенгле,
Кёлюм адаргы этгенлей.
Къайгъысыз адам – алгъышда,
Къайгъылы десенг – сагъышда.
Хей!
Тийре къартлагъа джумуш этерми,
Ол Семенланы ныгъышда?
Беллаулу къая джеллиди,
Сюйген илгизлик кёллюдю.
Хей!
Юзюлюб кетер дер кибик, алай,
Айтолгъан чингке беллиди.
Махар джанында – къара суу,
Тишинге тийсе – къамашыу.
Хей!
Узун къызланы джаратмай эдим,
Бу – орта бойлу, джарашыу.
Ой, ат керегим – кюмюшден,
Пайтон керегим – кюрюшден.
Хей!
Джаратхан Аллах джарты къоярмы,
Мени бу насыб юлюшден?
Айтолгъан ариу – кюнюмде,
Сагъыш кючлеген – кечемде.
Хей!
Къобхан суу кибик ургъан сезиу да –
Джаш джюрегими ичинде.
Наныкъ джетгенлей ашалыр,
Татыуу кетер бек бишсе.
Хей!
Алгъышда айтыр юй болур эдик,
Бу мёлек манга илешсе.
Айтолгъан ариу барады,
Сууу чайкъала гёгенде,
Хей!
Да муну кибик энди тууармы,
Уллу Къарачай ёзенде.
Пайтонну джоргъа атлары,
Мангылайлары къашхады.
Хей!
Сёзюнде – чемер, ишинде – джигер,
Бу къалгъанладан башхады.
Тау Артдан джибек алгъанма,
Отоуубузну джасаргъа.
Хей!
Джангыз тилегим, джангыз муратым –
Аны бла ёмюр джашаргъа.
Ой, анга багъа берирме,
Джумушчу джумуш этерлей,
Хей!
Аны тилеген ол башхала да,
Эсинден чыгъыб кетерлей.
Айтолгъан ариу барады,
Аякъ салыуун сакъ эте.
Хей!
Кюренин джая, бу тар ёзенни,
Джандет бачхалай, чакъ эте.
Ой, Минги Тауну кюртлери,
Джазда болады эрири.
Хей!
Джазыу ариугъа къаты тиеди,
Не болур муну келири?
Салгъан болджалы – кюз арты,
Тынгы табмайма кемсизден.
Хей!
Къалыннга барлыкъ къой сюрюуюме –
Къозу къошула эгизден.
Батдалпашада – илипин,
Тюгел джетмейди арыкъгъа.
Хей!
Да аны табсам, чыгъыб къаллыгъем,
Къарангы джерден джарыкъгъа.
Къаягъа чыкъсам, ыргъакъ эм,
Ой, терен сууда балыкъ эм.
Хей!
Къуриент къызы бизге аталса,
Насыбдан толуб къаллыкъ эм.
Айтолгъан ариу барады,
Сый бердирирлей кесине.
Хей!
Сюймеклик ауруу анга да тийиб,
Мен орналайым эсине.
Халкъ билиб джокъду аманым,
Асылды тукъум тамалым.
Хей!
Аны башхагъа ататмаз ючюн,
Бек кёб боллукъду амалым.
Мермер тохана салмасам,
Акъ бетин аяз эмерик.
Хей!
Айтолгъан ариу табылмай къалса,
Сары Джаш бушуу этерик.
Сезиу джюрекни ачады,
Джюрек да нюрюн чачады.
Хей!
Къысхаакъыллыкъ этген а, алан,
Хазыр насыбдан къачады.
Учкулан таба къарарлай,
Акъылын манга байларлай,
Хей!
Керим Аллахым, сен алай этгин –
Ол Шам Семенни сайларлай.
Айтолгъан ариу узайды,
Тенглери бла сёлеше.
Хей!
Баш - башха тюбеб бир сёлешсем эд,
Эки арада келише.
Къуриент къызы байлады,
Сырымы ачыб кёреге.
Хей!
Аны амалтын болгъанма, тенгле,
Тарыгъыу берир тёреге.
Муратымдача ишленнген,
Хар халы манга келишген.
Хей!
Муну таныб да болмазмы эдим,
Джюрегим анга илешген?
Кюн батар джары бурула,
Ингирни тёрю къурула.
Хей!
Джукъусуз кече аллыма келе,
Башымы басыб соруула…
Айтолгъан ариу – эсдеди,
Алдыр сыфаты – кёздеди.
Хей!
Къагъай боранлай ургъан сезиуле,
Къыргъый санлада, ёздеди.
Ой, ат чарышха барайым,
Анда баш ёчню алайым.
Хей!
Джулдуз бийчени кесине энчи,
Тохана юйле салайым.
Ашыкъгъан болур – абыннган,
Ачыулу болур – къабыннган.
Хей!
Сюйген адам а бу сюйгенине,
Болур таймайын табыннган.
Учкулан бла Уллу Кам,
Къарт – Джурт башында "бетлеше".
Хей!
Зар агундала Джохарджаллыма,
Джюрекден, кёлден дертлеше.
Танг аласында Минги Тау,
Угъулту таууш этеди.
Хей!
Шах – Мёлегиме башха къараса,
Джан тамырыма джетеди.
Тангым туракълай, атмайын,
Кюнюм созула, батмайын.
Хей!
Умут – къууалай, джазыу – тиреле,
Излегеними табмайын…
Покунну – боран къаугъасы,
Ой, Адиш тауну – хауасы.
Хей!
Акъ Дууадакъны манга тюбетиу –
Болур Аллахны саугъасы.
Айтолгъан ариу – джан джигим,
Бу дунияда керегим.
Хей!
Аны амалтын бир кёб болгъанды,
Хыршыланыучум, ирегим.
Ой, бир къауумла сезмейле,
Джандет хауаны ургъанын.
Хей!
Сюймеклик деген бу нюр байлауну,
Хатхуну къалай буугъанын.
Сюйген джюрекле – джарыгъан,
Аладан хурмет джайылгъан.
Хей!
Сюймегенле уа джазыкъ джанлалла,
Керексиз джашаб арыгъан.
Сюе билгенинг – тириллик,
Джарыкъгъа чыгъыб, кериллик.
Хей!
Да Аллах бериб, насыбым тутуб,
Айтолгъан бизге бериллик!
Танышхан десенг – къарыды,
Сюнгю тау десенг – джарыды.
Хей!
Сюймеклик десенг – дуния джандет,
Андан башхасы – арыды.
Кюндюзюм десенг – саламгъа,
Кечем десенг а – къаламгъа…
Хей!
Айтолгъан десем – сагъышым уча,
Учсуз, къыйырсыз аламгъа.
Адамлыкъ деген сыйлатыр,
Ариулукъ деген сайлатыр.
Хей!
Сюймеклик деген джулдуз тартхыды –
Алам чагъына сагъайтыр.
Сюймеклик деген – аламды,
Аллахдан келген саламды.
Хей!
Ол керамтаха тыйыншлы болуб,
Аны сынагъан – адамды.
Свидетельство о публикации №220110700613