Акътамакъ роман в стихах 26 глава Мин айрыпланнга

Джыйырма  алтынчы  башы
МИН, АКЪТАМАГЪЫМ, АЙРЫПЛАННГА

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Сыйлаб джашыра атымы,
Хей!
Да джолда санга айта барырма,
Атамдан эштген затымы.

Насыб болур да, биз да барырбыз,
Атам айланнган джерлеге,
Хей!
Ой, бизни сейир дуния сакълайды,
Бирге  учайыкъ кёклеге.

Мурат этиуюнг къадама болса,
Мурат толмайын къалмайды,
Хей!
Алгъа – тюшюнюу, артда – иш болса,
Оюмсуз атлау болмайды.

Сюймеклик бла кёкге да учдум,
Тенгиз тюбге да кёмюлдюм,
Хей!
Чал Минги тауну башы да болдум,
Ырхы болуб да тёгюлдюм.

Мурат акъылны кенге кереди,
Къысха акъыллы этмейин,
Хей!
Таурух аламгъа учайыкъ, ариу,
Чакъ заманыбыз кетмейин.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Джулдузлу кёкню кёрюрге,
Хей!
Джангыз тебрерге тартына эсенг,
Байду да келсин нёгерге.

Къарачай адет  къатыды, ариу,
Нёгерсиз джюрюу джарашмаз,
Хей!
Намыс  болмаса, насыб тутмайды,
Сыйына къаты аджашмаз.

Ой, темир къушха минейик, ариу,
Таурух аламгъа кирейик,
Хей!
Нарт айтыулада айтылгъанланы,
Барысын кёз бла  кёрейик.

Ой, кёкню барды джулдуз тёшеую,
Джерни десем а – джасауу.
Хей!
Сени кёргенли, ариу Акътамакъ,
Ачылды джюрек къадауу.

Кёкледе болур аламны сыры,
Аны ачайыкъ  биргелей,
Хей!
Учсуз – къыйырсыз бу джохар Джерге,
Сейир этейик, тигелей.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Джети кёк бизге ачылсын,
Хей!
Бюгюннге дери болгъан чырмаула,
Басхан булутлай   чачылсын.

Сен къуш къанатла битдирдинг, ариу,
Аланы кенге керейим,
Хей!
Ой, Джерде джекле къоймайла сени,
Кёклеге алыб кетейим.

Кел, Акътамагъым, учуб чыгъайыкъ,
Ол джарыкъ джаннган Чолпаннга,
Хей!
Анда да адам джашай болурму?
Къалай къарарла  баргъаннга?

Сураты Айгъа тюшген къойчуну,
Кёкледе ызын ызлайыкъ,
Хей!
Учхан джулдузгъа тагъылыб, алай,
Биз да джарыкъ джол сызайыкъ.

Ёрюзмек чыкъгъан Фук къаласына,
Биз да учуб бир чыгъайыкъ,
Хей!
Дебет биширген кёк джулдузундан,
Кёк темир урукъ алайыкъ.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Джазыуну ызын сюрюрге,
Хей!
Ныгъыш айтыуда айтылыб турмай,
Кёрлюгюбюзню кёрюрге.

Биздеги сезиу ырхы кибикди,
Экибизни да элтирик,
Хей!
«Акътамакъ бла Сымайылча» деб,
Сюймеклик ийнар этдирлик.

Сатанай кибик сен да билгичсе,
Да аны кибик этсенг а!
Хей!
«Эм сюйген затым буду» деб,  мени,
«Арбанга джюклеб»  кетсенг а!

Ой, эсиртирге керек тюйюлдю,
Чагъырлай  тийиб  сезиуюм…
Хей!
«Энчим» дегенлей, дженгил боллукъду,
Сени ызынгдан тебреуюм.

Уланны джаны джартыды, ариу,
Къыз джан къошулуб толмаса,
Хей!
Нартны юйюне джылыу урмайды,
Анда сюйгени болмаса.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Джазыуну къуууб джетерге,
Хей!
Ой, джазгъы ишни кюзге созмайын,
Кёзюую бла этерге.

Кел, кёк джюзюне учайыкъ, дейме,
Амандан, джекден къачайыкъ,
Хей!
Бизге берилген сейир ышанны,
Саулай аламгъа чачайыкъ.

Айны джутуучу ол Сарыубекге
Экибиз тартыб барайыкъ,
Хей!
Ёрюзмек  Фукну  этгенча этиб,
Ёмюр зулмусун тыяйыкъ.

Керам джулдузгъа барайыкъ, ариу,
Алам джолларын сорурлай,
Хей!
Ол таурухлагъа ашырыр бизни,
Сейир – тамаша болурлай.

Ёрюзмек,  джаннган джулдуз ичинде,
Нарт джерлерине эннгенлей,
Хей!
Джулдузну «джегиб» къайтыб келирбиз,
Дуния сейир этгенлей.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Къарачай къалсын къарашыб.
Хей!
Да кёбню кёзю излесин  бизни,
Къарамы  кёкде  аджашыб.

Сюймеклик деген – кёкден келгенди,
Ол хар адамгъа къонмайды,
Хей!
Аллах бергенни алалмай къалгъан,
Ёмюр джашауда онгмайды.

Ой, башыбызгъа джандет къуш къонду –
Сюймеклик деген къанатлы,
Хей!
Бош къушха санаб аны къуусакъ а,
Болурбуз аман сагъатлы.

Джюрегим, кёлюм кёкге тартханды,
Къанат кердирген сен болдунг,
Хей!
Къара  зийдандан  кюнге чыкъгъанлай,
Кёзю ачылгъан мен болдум.

Кёзбайланнгыны джыргъан чыракълай,
Батханнга джетген къайыкълай,
Хей!
Къуриент къызы, болгъанса манга,
Аллахдан келген  айыкълай.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Да Айгъа салам берирге.
Хей!
Сен – кёк сарасан, мен – гюрлю аслан,
Кёкледен ойнай келирге.

Джашлыкъ чагъыбыз – ойнар заманды,
Аны болджал бла джоймайыкъ,
Хей!
Бизге джайылгъан бу кераматха,
Тыйыншлы болмай къалмайыкъ.

Дуния джангы бир бет алгъанды,
Булбул джырыллай – хар таууш,
Хей!
Дун – дуниягъа джол ачылгъанды,
Кенге керилиб тар аууш.

Санга тюбеуюм талпыу болгъанды,
Эски джашаудан чыгъаргъан,
Хей!
Сен джакъгъан шынкъарт джарыкъ болгъанды,
Насыб аламгъа чакъыргъан.

«Учунуу»  десем  азлыкъ этеди,
Джюрек талпыуум – учууду,
Хей!
Ургъан толдкъуннга беджен салгъанлай,
Болджал салыуунг – джунчууду.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Ой, Кюнден кюрен алыргъа,
Хей!
Бу бизге келген мелхум сезиуню
Мухурун кёкге салыргъа.

Ой, Кёк Тейриси  сени кёргенлей,
Алам джукъудан  уяныр,
Хей!
Сени джуукъда кёрген  толгъан  Ай,
Мутхузлугъундан  уялыр.

Ой, эки кёзюнг – эки джулдузду,
Кёкге джарашмай  къалмазлай,
Хей!
Алам чагъына  барыб къошулсанг,
Джулдуздан  мутхуз джанмазлай.

Сени сыфатынг Джерден тюйюлдю,
Юлгюнг  Аллахдан   келгенди,
Хей!
«Муну сакъла» деб  аманат этиб,
Ол  сени манга бергенди.

Аманатха  уа  хыянат болмаз,
Джан багъасына къорулур,
Хей!
Да мындан ары, Акътамакъ ариу,
Насыбынг  менден сорулур.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Алпы тауланы кёрюрге,
Хей!
Анда джашагъан тау халкъларына,
Нартладан  салам берирге.

Инсан дегенинг – бары бир, дейме,
Биз барыбыз да – Адамдан,
Хей!
Хар тюрлю халкъ да ангыларыкъды,
Сюймеклик джайгъан хауадан.

Сёз айтылмайын кесин англатхан
Сейир сезиудю – сюймеклик,
Хей!
Эки джюрекни  талпыууна уа,
Болмасын, дейме, тиймеклик.

Эки джарымча джаратылгъанбыз,
Бир болмай толу болмазбыз,
Хей!
«Джашау» аталгъан чагъар  сабаннга,
Битерлей  урлукъ салмазбыз.

Келчи, ариуум, оноу этейик,
Эки джартыны къошаргъа,
Хей!
Келген насыбха эшикни ачыб,
Къуанч бла ёмюр джашаргъа.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Карпатла таба учайыкъ,
Хей!
Бу бизде болгъан сезиу байлыкъны,
Саулай халкълагъа чачайыкъ.

Алпладан сора – Къарпатла, дейме,
Сейир – тамаша кёрюннген,
Хей!
Андан сора уа Переней болур,
Олсагъат эсинг бёлюннген.

Башха таулагъа сейир этейик,
Бизникилени  тансыкълай,
Хей!
Зарлыкъ этгенле алай къалсынла,
Кёкге аралыб, сынчыкълай.

Нухну кемеси тёббесин джаргъан
Минги таугъа  да къарайыкъ,
Хей!
Булут байлагъан экили  башын,
Сюйген къарам бла тарайыкъ.

Къыйырсыз кёкню башдан – аякъгъа,
Къанатлы кибик ётейик,
Хей!
Сюймеклик деген сезиуню кючюн,
Дуниягъа  айгъакъ этейик.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Дунияны башын ауларгъа,
Хей!
Кёкде Къадарны джагъалаб тутуб
Энчи насыбны дауларгъа.

Тенгизле, таула, суула, шахарла
Кёз аллыбызгъа  чыгъарла,
Хей!
Сен ётген джерде, сенден зин джетиб,
Гокга талала чагъарла.

Сени кёргенлей  джелле тохдарла,
Тенгиз толкъунла чёгерле,
Хей!
Къазауат этген, гъыр – мыр болгъанла –
Шохлукъгъа  атлам  этерле.

Ёмюрлюк бузну юсюнден учсакъ,
Эрир маталлы, джашланыр,
Хей!
Гоби тюзюне сен къарагъанлай,
Алайда битим башланыр.

Араб тюзледе  суула шоркъулдар,
Сен ары къарам атханлай,
Хей!
Алашанда уа  балийле  чагъар,
Сени нюрюнге батханлай.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Фудзиямады тамаша,
Хей!
Орта бойлуду, джашил абалы,
Акъ булут бёркю джараша.

Булут джыйыуу Минги Тау кибик,
Бугъойларын да улута,
Хей!
Башында – булут, белинде – джангур,
Этегин джелле къурута.

Алайда миллет бизнича болур,
Онглу таууна таяныб,
Хей!
Къудретли  таудан ёхдемлик алыб,
Акъылы  кёкге байланыб.

Кюннге джуукъдан бетинг кюймезлей,
Санга кёлекге болурма,
Хей!
Джохар чачынгы джел тарамазлай,
Сени аллынга турурма.

Ёргеде хауа суукъ болады,
Сыртынга тыйын атарма,
Хей!
Эрикмей алай учуб барырлай,
Санга джырынгы  айтырма.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Алыб барайым Тибетге,
Хей!
Бизни таулагъа джеталмаса да,
Сейир этерсе келбетге.

Келчи, Джан Джигим, учайыкъ, дейме,
Бу туруу бизге – туруу тюл,
Хей!
Джасаулу кёкге джарашырыкъса –
Джулдуз арада – Чыммакъ  Гюл.

Джюрек дегенинг тагъаланнганды,
Сенден башхагъа – къаранма,
Хей!
«Хайырса» десенг – хайырма, алан,
«Заранса» десенг – заранма.

Хар айтхан сёзюнг – буйругъунг болур,
Мен абджытмайын толтурлукъ,
Хей!
Хансемен тёрю болур,  ариуум  –
Сен келиб рахат олтурлукъ.

Джанымы санга бергенме, алан,
Сюйген кебинге  салырса,
Хей!
Джанынга  къошсанг – толу болурса,
Къошмасанг – джарым къалырса.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Ой, зауукъ эте, кюн кёре,
Хей!
Сени дуниягъа къошхан анагъа,
Сый – махтау болсун минг кере!

Тюш бла тюнню къатышдыргъанма,
Да сени нюзюр этгенлей,
Хей!
Санга деричи болгъан джашауум,
Акъылдан чыгъыб кетгенлей.

Собалакъ санынг энчиди, дейме,
Мёлек къолу бла бичгенлей,
Хей!
Сени кёзюнге къарагъан, алан, –
Шербет сууундан ичгенлей.

Сени хауанга киргенме, ариу,
Солур солуум болгъанса,
Хей!
Кёз бла кёрюнмез, айтыб – айталмаз,
Бир кёзбау капге салгъанса.

«Мен былай этсем ол не айтыр» деб,
Тинтерлей болдум кесими,
Хей!
Бютеу халиме бичим салгъанса,
Кесинге буруб эсими.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга, –
Эберес башы чууакъгъа,
Хей!
«Сюймеклик алыб келгенди», – дербиз,
Соргъан  адамгъа   джууабха.

Да биз алагъа салам берирбиз,
Сезиу аламны атындан,
Хей!
Хар тюрлю халкъ да ангыларыкъды, –
Сюйген джюрекни  халындан.

Сюймеклик болса – кёз «сёлешеди»,
Сёзню кереги болмайды,
Хей!
Адам дегенинг – бир ёзекденди
Ангыламагъан  къалмайды.

Джюрекни халын  – кёз билдиреди,
Джашыргъанынгы айгъакълай,
Хей!
Джаякъларынга къызгъылдым чабыб
Тер ура, джунчуй, туракълай.

Сюймеклик сёзню эштгенлейинге,
Бетинге къызыл чабханлай…
Хей!
Чилле чачакъча кирпиклеринг бла
Кёз тюблеринги джабханлай…

Халинг халынгы кёзге тюртеди –
Сенде да барды бу сезиу,
Хей!
Аны  не къадар таша тутсанг да,
Ачаргъа келир бир кёзюу.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Машрыкъны башы кюн тартыб,
Хей!
Да ойнай – кюле  алай келирбиз
Гурушхаланы кенг атыб.

Ёмюр дегенинг къысхады, дейме,
Болджалла  бла  бёлмейик,
Хей!
Келген насыбны ычхындырмайыкъ –
Антларыбызгъа ёлмейик.

Кёкге тартады бизни сюймеклик,
Биз да къанатны керейик,
Хей!
Башха кёзлени кёрмегенлерин
Экибиз барыб  кёрейик.

Хауада къала салайыкъ, ариу,
Ачхычы болуб сюймеклик,
Хей!
Да мындан ары болмасын, дейме,
Англашылмазлыкъ, кюймеклик.

Джазыу айтырын айтханды, алан,
Чизер джолун да чизгенди,
Хей!
Миллет сукъланыр  хазналаны да,
Кёз аллыбызгъа  тизгенди.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга, –
Буракъ байланнган тогъайгъа,
Хей!
Сен «хо» демесенг, барлыкъ тюйюлдю,
Тутхан ишибиз къолайгъа.

Ой, джазыу бизге сюймеклик бериб,
Сейир аламгъа тартханды,
Хей!
Алгъыннгы джашау, эсги кийимча,
Бояуун, бетин атханды.

Кел, акъ булутха миниб, ариуум,
Толгъан  Ай  таба таяйыкъ,
Хей!
Аны бетинден булутну чачыб,
Джерге джарыгъын джаяйыкъ.

Тенгир джулдузгъа барайыкъ, алан,
Юсюне къонуб солургъа,
Хей!
Джетегейден а юлгю алайыкъ,
Хар ишде дженгил болургъа.

Аны джюзюую дженгил болады,
Ызындан къууб джетербиз,
Хей!
Ариулугъунгдан арсар болса  уа,
Анга кел эте кетербиз.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Джер этегине барайыкъ,
Хей!
Ой, «Кюн тенгизден а чыгъады», дейле,
Сейирине бир къарайыкъ.

Тартынсанг сен да алай боласа,
Чыгъар кюн кибик къызарыб,
Хей!
Чыммакъ къолларынг джунчуулу бола,
Джаулукъ чачакъгъа  узалыб.

Къыйырсыз тенгиз бизге ачылыр,
Сезиуле кибик кёрпейе,
Хей!
Джюрекледе  уа  сюймеклик турур
Кёбейгенден  да  кёбейе.

Келчи, Джан Джигим, учайыкъ, дейме,
Мийикден джерге къарайыкъ,
Хей!
Киши джетмеген джерлеге джетиб
Джулдузлу кёкню  джырайыкъ.

Керилген къанат учмай къалмайды,
Бизде – къанатла керилген,
Хей!
Дуния хазнасы  бу сюймеклик да –
Биз экибизге берилген.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Батарыкъ кюнню ашыра,
Хей!
Ой, «Кюн тенгизге  батады», дейле,
Бетин толкъунда джашыра.

Мен сёз айтханлай джунчуулу бола,
Бетинге тартсанг джибекни,
Хей!
Батар кюннге да ушайса, алан,
Къабыныр эте джюрекни.

Сезиу аламгъа бирге кирейик,
Аны хауасын алырлай,
Хей!
Айда  суратча, сени бетинг да,
Къонтукъ джулдузда къалырлай.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Танг санга ушаш  атады,
Хей!
«Дуния – ары, сен – бери», дерлей,
Джюрегим санга тартады.

Келчи ариуум, хауаланайыкъ,
Таурух аламгъа ётейик,
Хей!
Джер Джюзюн тутуб, чайкъамай тургъан
Ёгюзге сейир этейик.

Кел, Акъбоюнум, элтейим, дейме,
Джерни кёлтюрген ёгюзге,
Хей!
Анга киши да барала болмаз
Аз сейирсинмез ол бизге.

Джерни кёлтюрген ёгюз бар, дейле,
Тейри айтхандан чыкъмагъан,
Хей!
Мюйюзлеринде  Джер турур, дейле,
Киши джиб бла такъмагъан.

Адам улуну сюеди, дейле,
Сакъ болуб Джерни тутаргъа,
Хей!
Атайтмаз къауум бек кюрешсе да,
Унамай башын  тартаргъа.

Ой, Джерни тутхан кёк ёгюз, дейле,
Башын чайкъамай туруучу,
Хей!
Алам джеллери рахатсыз этсе,
Бир – бирде боюн буруучу.

Ёгюз тепчисе джер тебренеди,
Тенгиз къобады, дейдиле,
Хей!
Таурух аламгъа учайыкъ, ариу,
Къанатларыбыз кенгдиле.

Ой, айтыулада алай айталла:
«Джерни Кёк Ёгюз тутад», – деб.
Хей!
«Кёкде джашагъан Джелимаууз да,
Айны джарымын джутад», – деб.

Джелимауузну джолун кесербиз,
Айны джутмасын, ычхыныб,
Хей!
Сакълаулланы уяндырырбыз
Дауурбаз къагъыб, къычырыб.

Сен къобузунгу согъарса, ариу,
Алам бекчиле тургъунчу,
Хей!
Джелимауузну эсин бурурбуз
Эгерле джетиб тутхунчу.

Таурух аламны сыр кюбюрюню
Ачхычын  излеб табайыкъ,
Хей!
Бизден сонграгъы сюйгенлеге да
Сюймеклик джолну ачайыкъ.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга, –
Нарт  къауум  тюшген кёклеге,
Хей!
Уллу дуниягъа эркин кёз ача,
Юлгю кёргюзте кёблеге.

Келчи, Джан Чагъым, элтейим, дейме,
Тенгизни джутхан балыкъгъа,
Хей!
Аны къарнына тюшгенди, дейле,
Юнюс файгъамбар, тарлыкъгъа.

Юнюс файгъамбар – балыкъ къарнындан,
Сау – саламатлай чыкъгъанды,
Хей!
Да аны кёрген меджисуу къауум,
Исламгъа башын атханды.

Суу Анасын да таныйыкъ, алан,
Суу Ёрени да кёрейик,
Хей!
Аллу Аллахны бу къудретине,
Сейир – тамаша этейик.

Дуния деген сейир турукъду,
Кёб джан джашагъан юсюнде,
Хей!
Джангыз сюйгенни болады, алан,
Джандетден нюрю кёзюнде.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга, –
Джолдаш  болайыкъ  булутха,
Хей!
Мураты баргъа  къанат керекди,
Талпыу керекди  умутха.

«Ачылгъан къолгъа къуш къонар», дейле,
«Ачыкъ джюрекге нюр кирир»,
Хей!
Талпыгъан джаннга, Аллах береди,
Джазыу да насыб келтирир.

Джюрек джюрекге талпыялмайды,
Кёкден нюр ышан  джетмесе,
Хей!
Сезиу тенгизи чайкъалалмайды,
Джаратхан насыб этмесе.

Биз экибизге насыб келгенди,
Насыбсызлыкъны къачыра,
Хей!
Джангы дунияны, джангы джашауну,
Кенг эшиклерин ачдыра.

Келчи, ариуум, насыб къалагъа
Бирге кирейик, эрлайын,
Хей!
Зарлыкъ этгенле къараб къалсынла,
Бадыра  кёзлю, серлайын.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Айгъа  учуруб барайым,
Хей!
Сиз, эки бирча  бир бетлешигиз,
Мен да сейирге къарайым.

Кел, алам чакъгъа  чыгъайыкъ дейме,
Чолпан Джулдузгъа барайыкъ,
Хей!
Ол да сенича алай джанады –
Тенглешдириб бир къарайыкъ.

Джел бла бугъунчакъ ойнарбыз, алан,
Джулдузгъа  чам ат атарбыз,
Хей!
Суу бла толу джангур булутну,
Къургъакъ джуртлагъа тартарбыз.

Чал Минги таугъа кёкден къарарбыз,
Буз бугъоуларын  кёрюрлей,
Хей!
Джандан багъалы  Кабказ джуртуна,
Мийикден салам берирлей.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Булутла бла ойнаша,
Хей!
Ол мени тартхан айтхылыкъ нюрюнг,
Джулдуз нюрю бла къайнаша.

Къолумдан къаты тутарса, ариу,
Манга ышаныб, тартынмай,
Хей!
Кёксюл кёк бизге  кенгин ачханды,
Булут  ау  бла  тартылмай.

Кел, Шах Мёлегим, чыгъайыкъ, дейме,
Алам чапына, учуугъа,
Хей!
Къыз,  джаш адетни айыбы джокъду,
Не керек барды джунчуугъа?

Аллах буюруб санга тюбедим,
Джулдузгъа тюбеб къалгъанлай,
Хей!
Ол кюнден сора къара сюймеклик,
Джанны, санны да алгъанлай.

Хар буйругъунга хазырма, ариу,
Салгъан кебинге тыгъылыр,
Хей!
Сен табылмасанг,  Алтыкекеллинг,
Ёрге къобмаздан джыгъылыр.

Мин, Акътамагъым, айырыпланнга,
Джулдуз тёшеуге къарайыкъ,
Хей!
Алам чагъыны къыдырыб бошаб,
Джерни тансыкълай къайтайыкъ.

Кел, чингкебеллим, элтейим, дейме,
Ол джарыкъ джаннган  – Керамгъа,
Хей!
«Айша – Ханымды джанымы джиги!» –
Деб къычырайым аламгъа.

Келечи санга айталмагъанны,
Кёкде айтайым кесинге,
Хей!
Хар атламынгы, хар къарамынгы,
Джыр бла сала эсинге.

Сени суратынг ангымы алыб,
Джюрекге ие болгъанды,
Хей!
Къайры къарасам сени кёрюрлей,
Дуния сенден толгъанды.

Сюймеклик деген джохар кёре эм,
Джукълагъан санны уятхан,
Хей!
Бютеу хар затха джангы бет бериб,
Сейир кёрмючге къаратхан.

Мин, Акътамагъым, айрыпланнга,
Чачынгы джай джел тарасын,
Хей!
«Айша – Ханым бла ашыкъ Сымайыл»
Деб, миллет бизге къарасын.

Мени джюрегим – санга аманат,
Сеники десенг – мангады.
Хей!
Сюймеклик деген сезиуню, алан,
Нюрлю уясы – джандады.

Дуния деген сейирди, дейме,
Къарагъан кёзюнг тоймазлай,
Хей!
Биз сюймекликге  тохана салдыкъ,
Ёмюр, заман да оймазлай.

Мурат этиуде керамат барды,
Муратларынгы толтургъан,
Хей!
Да «амин» десин, Керим Аллахым,
Хар барны  джокъдан  болдургъан.