Эки джашы бар эд, Таубийни,
Апенди бла комунис,
Эй, бир-бирине этди аланы,
Бу къарамыйыкъ, ибилис!
Сёзю сыйдамды, оноуу терсди,
Иши уа халкъгъа ташады,
Эй, бизге этерни этгенди, энди,
Онглу-онглубуздан бошады.
Бал таракъланы балларын эмиб,
Балаузларын тутдурду,
Эй, Алий улу Умарны джойду,
Сейитни джерге джутдурду.
Ажымлы болуб, айырылдыла,
Ала миллетни джолундан,
Эй, джарыкъ кюнюм къарангы болду,
Джукъ а келмейди къолумдан.
Къычырыкъ этиб не эталайыкъ,
Аузларыбыз байланыб,
Хар къууш сайын-тахсачы барды,
Кёз-къулакъ болуб, сагъайыб.
Эй, Эресейге тёре болалмад,
Сталин деген урия,
Шыкъыртсыз атлай, тауушсуз сарнай,
Къарангы болду дуния.
1937.
Зорлукъну джыры. Стихи 40-х г. 20в
© Copyright: Исмаил Семенов-Джырчы Сымайыл, 2020
Свидетельство о публикации №220111001051
Свидетельство о публикации №220111001051
Рецензии