Кёчгюнчюлюк джолда. Стихи 40-х г. 20в

Сейир дуния, джанган джулдуз, тийген кюн -
Барысы да бизники эд, кёчгюнчюн,
Джюрютеек ашхы мурат, адетле,
Тапый эдик  джашау  деген джандетге.

Энди къадар бизге сыртын бургъанды,
Хыны джазыу сыйрат кёпюр къургъанды,
Ачы буйрукъ Московадан келгенди,
Сабий,  къарт  да  аякъ  юсге  мингенди.

Мурат - уллу,  насыб - дыккы  халкъыма,
"Бандит",  "кадет"  атадыла  атына,
Бюгюн бизге  махдау да джокъ, сый да джокъ,
Бюгюн бизге азыкъ да джокъ,  юй да джокъ.

Ата джуртдан къыстадыла,  джурт да джокъ...
Игиликден умут этиу  энди  джокъ...
Вагонлада  ышырмайбыз,  кюлмейбиз,
Къырлыкъмылла, къаллыкъмылла  билмейбиз.

Къайры элтелле? – сёлеширге ишинг джокъ...
Кимге соргъун? – тюзюн билген киши джокъ...
Бир – тенгизге тёгюллюксюз - дейдиле,
Бир – Къытайгъа берилликсиз - дейдиле.

Ёлгенлени джашырмайын болмайды:
Милисала атдырмайын къоймайла,
Кёр къазаргъа, асыраргъа – заман джокъ,
Ёлюгюнгю – ташла да кет, амал джокъ...

Бир ёлюкню тюшюрдюле вагондан,
Кюрешдиле къабыр чунгур этерге,
Да, къычырды машинаны бугъасы,
Буйрукъ болду  алай къоюб кетерге.

Барыбызны  тюшюрмейин  тыйдыла,
Тюшгелени ызларына джыйдыла,
Мурдар бугъа ашыкъдырды тебрерге,
Эки къызы унамалла  минерге...

Герохладан къоргъашинле чыкъдыла,
Экисин да джерге – джерге джыкъдыла...
Биз тебредик. Джангыз ёлю  юч болду...
Бу артыкълыкъ джюреклеге кюч болду.

Джаханимге ёретинлей кирдик – деб,
Сарнадыла тиширыула сарында...
Да, кърал бизге берген ашхы затларын,
Бирин къоймай къусдургъанды  барын да...

Ата - баба къойгъан джуртну алдыла...
Мал, мюлк, кири худжу – худжу къалдыла...
Итлерибиз  узун  созуб  улулла...
Къарачайда нелляй элле къурулла...

Бизге болгъан – хакъ – артыкълыкъ, залимлик,
Бу кърал бла болмазмы да  ара тик?..
Джашларыбыз къазауатда кюреше,
Бу итле да джерибизни юлеше!..

Джарлы халкъым, къатдыр энди белинги,
Джоюлдум – деб, такъыр этме кёлюнгю,
Сарын этме  къуанч бериб  зарлагъа,
Ачыуланма  учуз  этген  къадаргъа.

Бусагъатда хылеулениу джарашмаз,
Джау аллында тиш  тургъанынг,  аджашмаз,
Тиш турайыкъ  сырыбызны унутмай,
Этилгенни джюрекледен къурутмай.

Заман – кете,  къайта – келе турады,
Бюгюн терсинг - башха кюн  тюз болады,
Да бизге да бир кюн келир,  джарырлай,
Джаубуздан дертибизни алырлай. 

Сен амалны устасыса – этерсе!
Сен тёзюуню таджалыса – тёзерсе!
Джаула салгъан бу азабны чегерсе!
Тёзюуюнг бла зор къадарны бюгерсе!