Ачыулу сёз Къазахстанда. Стихи 40-х г. 20в

Артыкълыкълагъа джюрегим джарсыб,
Ауур сагъышла башымы басыб,
Кетиб барама,  кюнюм – барамта,
Тёгерегимден  хар ким  таш ата.

Къуру  кесим  тюл,  менича – кёбле,
Джукъгъа  саналмай,  бирер кёлекге…
Залимлик  азау  джаргъан  бу  заман,
Къурутуб  барад  миллетни  тамам.

Ой,  джарлы халкъым, учхун – кёбелек!
Ким этди сени джерингден ирек?
Къайры келгенсе тауунгдан эниб,
Палах юсюне палах кёлтюрюб?..

Тутулгъан да – сен, джутулгъан да – сен,
Къуулгъан да – сен, тоналгъан да – сен,
Кёргенинг – зорлукъ, чекгенинг – азаб,
Башынгда – аууунг, аягъынг – тузакъ.

Къайда къалдыла ырысхынг, мюлкюнг?
Санларынг тюшюб, джюрегинг – кюлтюм…
Кюч табармыса  аякъ тирерге,
Джол табармыса артха кетерге?

Тюзлюк – тутмакъда, насыб – тубанда,
Онглу сёлешмейд  онгсузну джакълаб...
Биз – суудан къумгъа тюшген чабакълай,
Солуу джетмейин,  джерни тырнакълаб…

Къатдыр кесинги  ой,  джарлы миллет,
Этейик  къумда джашау кечинмек,
Боюнсхасына джекгенди къадар,
Аны тартмайын джокъду бир мадар.