Джазыугъа. Стихи 70-х г. 20в

 

Кёб ачыуну чекдим, джазыу, сени бла,
Ойнау былай – деб ойнадынг мени бла,
Отда – джана, сууда – бата джашадым,
Гырджынымы   ачыу бла   ашадым,
Кёчкюнчюлюк къыйынлыкъны сынатдынг,
Джуртсуз этиб джек бауладан къаратдынг.

Анам къалды Къазакъ элде, джетмезлей,
Кёлюм джанды, бу джаныуу битмезлей,
Кёзюм талды кёрмезими кёре да,
Сен а турдунг ачыуланы бере да,
Джюгеними бошламадынг къолунгдан,
Ауузлукъну чыгъармадынг  ауузумдан.

Къамчинг тие, быгъынларым морт болду,
Джюрегим да, сен - азаугъа, тот болду…
Айныууумдан аслам болду азыуум,
Асыууумдан аслам болду ачыуум,
Энди келиб къартлыкъ энни басханса,
Кёзкёрмезге кетер джолну ачханса.

Джюгеними энди бошла, бир солут,
Ауузлукъну бу ауузумдан бир къурут,
Аякъларым ашалгъанды джоллада,
Адам кирмез батмакъ, ташлы къоллада,
Энди джексенг – джегилелмем  арбанга,
Джер салсанг а – чыгъаралмам сызгъанга.

Кётюремди - бюгюн мени болумум,
Тыгъылыбды,  энди,  чёрчек солуум,
Кёзлериме мор ауунгу тартханса,
Къулагъыма  эн – мухурлай  батханса,
Ёлюм келсе,  эн бла  таныб  тутарлай,
Гъаршны башха аламына тартарлай.

Джазыу, санга бек ышандым, болмады,
Бютеу этген муратларым толмады,
Боз толкъуннга таш атханлай – къыйыным –
Къартлыкъ кюнге болалмады  джыйымым…
Не этейик… Болгъан болду – бошады,
Тулпар бёгек хылеу къартха ушады.

Ахыр чакъгъа аякъ салдым, джарашыб,
Ахыр чакъ бла бетден – бетге къарашыб,
Умут – мутхуз,  мурат а джокъ  кёреде,
Тюзлюк излеб, кимни тартхын тёреге…
Мен – сен джазыу, чайнаб атхан бир чайыр …
Болду… Кетди… Тарыгъыудан  - не хайыр?