Не забуду...
(ПРА ДАВІДАВУ ПРАШЧУ).
Учарашні зліў ад Караева ў сеціве са схемай “злачыннай групоўкі Ціханоўскага С.Л. і Статкевіча М.В. крыху сапасаваў мне настрой. Ну чаму раптам мне адвялі такую нікчэмную ролю “піар музыкант” – які ж я музыкант? Калі я нават ноты чытаць не магу? Я – не музыкант. Ужо хаця б напісалі “піар бард”, ці “піар празаік”, бо я ж дваццаць шэсць гадоў пісаў свой раман “Тараканы” і выдаў яго ў 2017-тым годзе ў выдавецтве “Капірфілд” (гугліце, і чытайце).
Не, бачыце, я толькі нейкі “піар музыкант”. Вам самім не смешна? А я ж 26 гадоў пісаў раман “Тараканы” і з персанажам вашым, каторы Аляксандр Рыгоравіч Лукашэнка лоб у лоб сутыкаўся ў 1993 (94-тым) годзе, і пытанні нязручныя яму задаваў у вочы… І што ж вы мяне запісваеце ў нейкія “піар музыканты”? Яшчэ раз паўтараю, што я нават ноты чытаць не магу… Назвалі б ужо хаця б “піар бардам”, “піар паэтам”, ці “піар празаікам”? Усё ж такі 26 гадоў пісаў раман “Тараканы” і выдаў яго. Чаму раптам на пустым месцы Сяргей Ціханоўскі з’явіўся? Ды не на пустым… Проста я з інышмі патрыётамі апрацоўваў гэтую ніву 26 гадоў, сеяў — і нешта ўзыйшло. Так што, шаноўныя, кэдэбэшнікі (фээсбешнікі) мяне садзіце за краты, — Сяргей тут зусім ні пры чым. Ён проста прысцягнуўся, а я —асноўны злачынец. Ну вось хоць бы пачатак майго рамана “Тараканы” http://proza.ru/2012/03/08/980
У гэтым рамане “Тараканы”, які пісаўся 26 гадоў, столькі ж колькі ваш Тыран сядзіць на троне і трымаецца зсінелымі пальцамі за ўладнае крэсла, — і выведзены адным з другарадным мелкім персанажам пад паганялам “Окнэшакул” — (прачытайце ззаду напярод, па-яўрэйску). Проста — таракан, насякомае прымітыўнае. І вы ўсе здохнеце, як рудыя мышы ў полі, а мой раман застанецца, і з вас будуць смяяцца пакаленні беларусаў. І ўнукі вашыя будуць мяняць прозвішчы, каб не быць датычанымі да вас. Бо адракуцца ад здарднікаў і здарйцаў. https://stihi.ru/2014/03/29/4509
А вось яшчэ і відэа гэтага верша, які я прачытаў у Музеі Якуба Коласа… Дарэчы, я і вучыўся ў той школе вёскі Люсіна Ганцавічскага раёна, якую Народны Паэт пабудаваў на свае грошы. https://www.youtube.com/watch?v=V8Qmf0NrlDU (А вы цяпер нават газету “Ганцавічскі Час” закрылі, бо косткаю ў грле ў вас захрасла).
Што яшчэ сказаць вам, вылюдкі і здрайцы? Мой прадзед Іван Кудласевіч Знахарам вялікім быў на Палессі, Смольны ў свой час ахоўваў, і Леніна ў вочы бачыў, і вось праз нейкі час уся Расея, Укріна і Беларусь да яго за дапамогай прыходзіла пад Тураў. І ён дапамагаў людзям… І грошай не браў за гэта. Адраблялі яму… Дык вось і вы мне бузеце адрабляць дзеля Беларусі, калі жыць хочаце. Калі хочаце, каб ваш род: дзеці і ўнукі захаваліся і выжылі… Будзеце адрабляць. Пішыце ў прыват, і я скажу, што вам рабіць і як захаваць і выратавць сваю душу. Думайце, тумкалы, бо магу праклянуць без усялякіх прадумоў, і здохнеце ў хваробах, як рудыя мыўы ў полі. Вы яшчэ ў гэтым сумняваецеся? Дык глядзіце, што будзе рабіцца з вашым Тараканам. Глядзіце і рабіце вывады. Бо я ўсё сказаў, і даю вам апошні шанец. Як, і асноўнаму Таракану яшчэ пакуль пакідую шанс.
Ну, байструк, рызыкні арыштаваць мяне! Што табе перашкаджае зрабіць гэта? Я даўно гэтага чакаю… Сцыш, сука! Давай, давай — дасылай сваіх халопаў! Вось ён — я! Рызыкні, падонак, узяць мяне! І тады атрымаеш па поўніцы, — атрымаеш тое, што заслужыў! На кол цябе беларусы пасадзяць. На асінавы кол. І, як не дзіўна, усе ў ладкі пляскаць будуць і радавацца. Бо выхзваляцца ад уалады Тырана-Таракана. Жыве Беларусь!
Задалбаў ты мяне, Лука! Усю Беларусь задалбаў. Калі ўжо ты згінеш і счэзнеш, як рудая мыш у полі? Даколі? Хаця б пра Колю падумай, ён та чым вінаваты?
Свидетельство о публикации №220123100081