Вушка

Вушка

Калі у веску прышлі партызаны ў весну сорак трэцяга, усе ведалі, што Самаабарона дамовілася з партызанамі савецкімі. Што нікога страляць ня будуць. Так , угору дадуць з паўста стрэлаў. Нешта запаляць, для справаздачы.
І разыдуцца.
І саветам добра. І немцам.
Але ж жывыя ўсе. Жывыя. Жывыя!

А там і вайна неяк хутка скончыцца.
Паверылі ў вёсцы.
Ранкам партызаны на конях цішком заехалі на ўскрай вёскі. На Галышанку.
Тамака самыя незаможныя жылі. Так здарылася. Зямелькі кут. І курэй катух, у Ганны, удавы.  Дый трох дзіцёнкаў мае.

Пачуўшы стрэлы Ганна схапіла дзьвух, малых , Казіка і Баженку і заштурхала ў падпечча. Паспела сказаць ім , змоўкнуце, дзетачкі, і .... як у хату ўвайшоў партызан у кубанцы.
Не кажучы ні слова падняў карабіна і стрэліў ў Ганну і Андруся. Куля трапіла ёй у вока, старыйшаму сыночку ў сківіцу. Імгненная  яны долу, зрынуліся. Як снапы. Грук стрэла і парахавы дым напужалі малых. Заенчылі малыя. Зайшліся немым крыкам.
Кубанец дастаў з халявы нямецкага баганета , адкінуў шырмачку з падпечча. Ліхтарыкам пасвяціў , і  патыкаў у цемру. Баганетам.
Выцягшы баганета , сцёр крывавы сьлед. І задаволены ,  Opuscil dom wdowy Ганны.
Закалоў. Шчанюкоў. Малых. Казіка ў сэрца. Малою вушка адрэзаў. Вушка. У тры капейкі. Паразьмерам.

128 мертвых минус одна. Душа. Живая.



Из оперативных сводок. 1959 год.
Ленинград. Убивают бывших партизан. Все родом  из Витебской области. Или находившиеся там во время оккупации. Мужчин. Ножом. Бьют в область левого глаза.
На месте преступления без отпечатков пальцев находят  штыки-ножи от немецкого карабина К98.

ЛИКИ.  Инситут такой. Только близкие друзья  знают  и зовут ее. Ушечко. Высокая блондинка.  Королева всех ленинградских вечеринок.


После детского дома  она одна изъявила желание. Кино снимать. Ехать . И учиться.

А она знает.  Другое. Она даст давления. Пусть они поскачут.

"Дело пестрых" . Типа крутое кино тех лет.


Вот Вам, другое кино. Кушать подано.

Ушко. Нежное. Бархатное.
У блондинки.
Так нет его.
И нет его кому поцеловать.